стылаба́т, ‑а, М ‑баце, м.

У архітэктуры — ніжняя частка будынка, фундамент, на якім стаіць адна або некалькі калон.

[Грэч. stylobatēs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цокаль,

ніжняя частка вонкавай сцяны будынка.

т. 17, с. 133

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

halka

ж.

1. ніжняя спадніца;

2. сарочка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

го́ран, -рна, мн. -рны, -рнаў, м.

1. Кавальская печ з мяхамі і паддувалам для награвання і пераплаўкі металаў ці печ для абпальвання керамічных вырабаў.

2. Ніжняя частка доменнай печы, дзе згарае паліва.

|| прым. гарнавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́вердэк

(англ. lower deck)

ніжняя палуба на судне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зато́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заточваць — затачыць.

2. Заточанае, сточанае месца. Ніжняя заточка лемяша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддзю́бак, ‑бка, м.

Спец. Ніжняя частка дзюбы. Дзюба складаецца з дзвюх частак — верхняй сківіцы, або наддзюбка, і ніжняй сківіцы, паддзюбка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Únterhaus

n -es, -häuser

1) ні́жняя пала́та (парламента)

2) без pl ні́жняя пала́та, пала́та абшчы́н (у Англіі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sacrum

[ˈseɪkrəm]

n., pl. -cra, -crums, Anat.

крыж -а m. (ні́жняя ча́стка хрыбта́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Péttecoat

[-ko:t]

m -s, -s (пы́шная) ні́жняя спадні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)