Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
scoundrel
[ˈskaʊndrəl]
n.
няго́днік -а m., падлю́га -і m. & f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Schwéinehund
m -es, -hunde лаянк. свалата́, падэ́рга, няго́днік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
галга́н, ‑а, м.
Уст.лаянк. Галадранец; нягоднік. Пан пачынае з высокага ганка: — Як ты асмеліўся, галган пракляты, каля палаца хадзіць панібратам?Дубоўка.— Хапай, хапай яго, галгана! — закрычаў пан на лёкая. — Гэта ж Рымша!Якімовіч.
[З польск.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
execrable
[ˈeksɪkrəbəl]
adj.
агі́дны; бры́дкі; паску́дны
an execrable villain — агі́дны няго́днік
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Басала́й ’нягоднік, нахабнік’ (Гарэц., Нас., Яруш.), бысыла́й ’нягоднік, абібок, гультай’ (Бяльк.). Рус.басала́й. Гэта апошняе Фасмер (1, 130) лічыць магчымым выводзіць ад рус.бас, бась ’аздабленне’ і ла́ять. Няпэўна. Параўн. яшчэ Львоў, Зб. Петравічу, 318–320, дзе прыводзяцца некаторыя меркаванні адносна паходжання слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Разбася́чыцца ’разбэсціцца, распусціцца’ (Паўл.). Утворана ад раз- і бася́к ’нягоднік, свавольнік’ (< босы).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
skurczybyk
м.разм.нягоднік; абрыднік; прайдзісвет
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ladaco
нескл.м.жарт. дрэнь, нягоднік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
hucpiarz
м.разм. нахабнік; нягоднік, шэльма
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)