maścić

незак.

1. уст. мазаць, намазваць, націраць;

maścić ciało balzamem — намазваць цела бальзамам;

2. масліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нама́заць

1. beschmíeren vt; bestréichen* vt; (націраць) éinreiben*;

2. разм.:

нама́заць гу́бы sich (D) die Líppen schmínken;

3. разм. (неахайна напісаць, намаляваць) schmíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sálben

vt

1) ма́заць, шмарава́ць; націра́ць ма́ззю

2) рэл. пама́заць (алеем)

zum König ~ — пама́заць на ца́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wíchsen

vt

1) чы́сціць (абутак), націра́ць (падлогу)

2) фарбава́ць (вусы)

3)

j-n ~ — разм. адлупцава́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

начища́ть несов.

1. (хорошо вычищать) начышча́ць; (натирать) націра́ць, нашаро́ўваць; (ваксить) наваксо́ўваць;

2. (наготавливать, чистя от кожуры) начышча́ць; абіра́ць; наскраба́ць, наскрэ́бваць; налу́шчваць, налу́зваць; перабіра́ць; см. начи́стить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́рці, тру, трэш, трэ; тром, траце́, труць; цёр, цёрла; тры; цёрты; незак., што.

1. Націскаючы, вадзіць узад і ўперад па чым-н.

Ц. падлогу шчоткай.

Ц. спіну мачалкай.

2. Размінаючы, націскаючы, змешваць, ператвараць што-н. у парашок, у дробную аднародную массу.

Ц. тытунь.

Ц. мак.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра абутак, адзенне: будучы цесным, нязручным, націраць, пашкоджваць скуру.

4. Пераціраць, рабіць мякчэйшым.

Ц. лён.

|| аднакр. церану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́; -ну́ць; -ні́ і цярну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, церняце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазь ж.

1. Schmíermittel n -s, -, Schmíere f -, -n;

лы́жная маз Skíwachs [ʃi:-] n -(e)s, -e;

2. мед. Sálbe f -, -n;

націра́ць маззю éinsalben vt, éinschmieren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

воск м. Wachs n -es, -e;

пчалі́ны воск Bíenenwachs n;

воск для націра́ння падло́гі Bóhnerwachs n;

націра́ць падло́гу воскам den Fúßboden bóhnern;

мя́ккі як воск wáchsweich;

го́рны воск Montánwachs n, Érdwachs n, Ozokerít m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

réiben*

1. vt

1) це́рці, націра́ць;

sich (D) den Schlaf aus den Áugen ~ це́рці во́чы спрасо́нку

2) це́рці, чы́сціць

3) націра́ць (рабіць пашкоджанне, раздражненне);

sich (D) die Füße ~ наце́рці (сабе́) но́гі

4) паціра́ць (лоб, рукі);

2. ~, sich це́рціся;

sich an j-m ~ це́рціся каля́ каго́-н.; чапа́ць, крана́ць, задзіра́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шмарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Разм.

1. каго-што. Націраць, намазваць каго‑, што‑н. чым‑н. Яны [Міхал і Антось] шмаруюць мылам вусы, «каб выдатней яны стаялі», і так ваксуюць боты, што маглі б шляхту «скасаваць». Клімковіч. [Іван] шмаруе варам дратву і вухам не вядзе. Грахоўскі. // Церці, праціраць, ачышчаючы што‑н.; наводзіць бляск. Томі трамбуе гравій, Томі шмаруе шкло, Томі рыхтуе каву. Лявонны.

2. аб што. Церціся, зачэпліваючыся за што‑н. у час руху, перамяшчэння, цягнучыся па чым‑н. Блішчала адным краем у перадку — у Янука ўгалавах — вышараванае аб пясок кола, шмаравала аб сухую загваздку. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)