алфаві́т, -а, М -віце, мн. -ы, -аў, м.

1. Сукупнасць літар дадзенай сістэмы пісьма, размешчаных ва ўстаноўленым парадку.

Беларускі а.

2. Парадак літар, прыняты ў азбуцы.

Напісаць прозвішчы супрацоўнікаў паводле алфавіта.

3. чаго. Указальнік, пералік чаго-н. па парадку літар азбукі.

А. уласных імён.

|| прым. алфаві́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

skrobnąć

зак.

1. драпнуць; скрабянуць;

2. (напісаць) чыркнуць; крэмзануць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

namalować

зак.

1. намаляваць; напісаць (фарбамі);

2. гл. umalować

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

write out

а) вы́пісаць

б) напіса́ць по́ўнымі сло́вамі

в) вы́пісацца, вы́чарпацца

The writer had written himself out — Пісьме́ньнік вы́пісаўся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дапіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., што.

1. Скончыць пісаць што-н.; напісаць да якога-н. месца.

Д. пісьмо.

Д. пейзаж.

2. Дадаць да напісанага; прыпісаць.

Д. некалькі радкоў.

У ведамасці ўсё можна д.

|| незак. дапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дапі́ска, -і, ДМ дапі́сцы, ж. і дапі́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

напіса́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. напісаць.

2. Форма літары на пісьме. Напісанне літары «н».

3. Перадача на пісьме слоў, складоў, гукаў. Рознае напісанне слова. Дапусціць дваякае напісанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Напісаць хутка або нядбайна. — У нас, разумееш, напрыклад, на год план: зрабіць некалькі сот станкоў, — начыркала Галя на цыраце лічбу. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́лае сущ. бе́лое;

яна́ была́ ў бе́лым — она́ была́ в бе́лом;

◊ (напіса́ць) чо́рным па бе́лым — (написа́ть) чёрным по бе́лому

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перака́з, -зу м.

1. (действие) переска́з;

п. прачы́танага — переска́з прочи́танного;

2. переска́з, изложе́ние ср.;

напіса́ць п. — написа́ть переска́з (изложе́ние)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

напіса́цца, ‑пішуся, ‑пішашся, ‑пішацца; зак.

Разм.

1. Уволю, многа напісаць. Напісаўся за дзень.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Атрымацца, выйсці (пра што‑н. напісанае). Першы варыянт [ліста ў рэдакцыю] напісаўся хутка. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)