надгро́бие ср.

1. надмагі́льны по́мнік;

2. (надгробная надпись) уст. надмагі́льны на́дпіс; (эпитафия) эпіта́фія, -фіі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

thoroughfare [ˈθʌrəfeə] n. ажы́ўленая ву́ліца, гало́ўная артэ́рыя (горада); аўтастра́да;

“No thoroughfare” «Прае́зд закры́ты» (надпіс)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паме́та, ‑ы, ДМ ‑меце, ж.

Пісьмовы знак, надпіс, адзнака.

•••

Стылістычная памета — спецыяльнае ўказанне ў слоўніку на сферу ўжывання слова, яго моўную афарбоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калонты́тул, ‑а, м.

Надпіс з верху старонкі, які паўтарае загаловак кнігі або твора, прозвішча аўтара, адлюстроўвае змест старонкі і інш. Калонтытул у слоўніку.

[Ад фр. colonne — слупок і лац. titulus — надпіс, загаловак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. гравіраваць.

2. Рысунак або надпіс, выразаны на чым‑н. Ваза з гравіроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субці́тр, ‑а, м.

Надпіс на ніжняй частцы кадра кінафільма, які звычайна з’яўляецца скарочаным перакладам іншамоўнага дыялогу (або тэксту наогул) на мову, зразумелую гледачам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

speeding [ˈspi:dɪŋ] n. язда́ з вялі́кай, недазво́ленай ху́ткасцю;

no speeding перавыша́ць ху́ткасць не дазваля́ецца (надпіс)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эпіта́фія, ‑і, ж.

1. Надмагільны надпіс.

2. Літаратурны твор, напісаны з выпадку чыёй‑н. смерці. Сябрам мы прысвячаем эпітафіі, Калі паклічуць за труной ісці. Бураўкін.

[Ад грэч. epitáphios — надмагільны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wídmung

f -, -en прысвячэ́нне, да́рчы на́дпіс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éingeschrieben

a заказно́е (надпіс на канверце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)