2.перан.Разм. Хілы, кволы, хваравіты. Справіў ён [Набілкін] сабе палатняны шацёр, .. сеў на сваю дохлую кабылку і паехаў у свет.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўмёртвы, ‑ая, ‑ае.
1. Блізкі да смерці, амаль мёртвы. //перан. Амаль бязлюдны, пусты. Паўмёртвая вуліца.// Часткова засохлы, завялы (пра расліны).
2.перан. Які страціў сілы ад якога‑н. непрыемнага адчування, пачуцця. Паўмёртвы ад страху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Ацупе́ць, оцупе́ць, оцу́пнуць ’ахаладаць; змерзнуць, стаць цвёрдым (ад холаду)’ (КСТ), оцуплы перан. ’мёртвы (пра чалавека)’ (там жа), укр.оцу́пити ’зацвярдзець’. Да цупкі ’цвёрды’ або цупаць, цупнуць ’ахапіць’, параўн. схапіцца застыць’ (пра што-небудзь вадкае).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
акале́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Змерзлы, моцна азяблы. Акалелыя пальцы. □ Акалелыя да касцей,.. [дзеці] позна вярталіся дамоў, і маці сваімі рукамі, сваім целам сагравала іх, здранцвелых і стомленых, і плакала...Чарнышэвіч.
2.Мёртвы, здохлы (часцей пра жывёлу).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
некрафілі́я
(ад гр. nekros = мёртвы + phileo = люблю)
палавая ненармальнасць, сексуальная цяга да трупаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
за́мертвонареч. як мёртвы, як нежывы́; (для ж) як мёртвая, як нежыва́я; (в бесчувственном состоянии) у непрыто́мнасці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
breathless
[ˈbreӨləs]
adj.
1) бяз ду́ху; засо́пшыся
2) без дыха́ньня, мёртвы, нежывы́
3) бязьве́траны, спако́йны, бяз ру́ху
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
defunct
[dɪˈfʌŋkt]
adj.
1) мёртвы, мяртвы́
2) вы́мерлы
3) паме́рлы, ужо́ няі́сны
a defunct newspaper — ужо́ няі́сная газэ́та
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мярцвя́к, мірцьвяк ’нябожчык’ (ТСБМ, Кліх, Бяльк.; паўн.-усх., КЭС), дзятл.мертвя́к ’зерне, якое не дае ўсходаў’ (Сл. ПЗБ). Укр.мертвʼя́к, рус.анеж.мертвя́к. Усх.-славянскае. Да мёртвы (гл.). Аб суфіксе ‑akъ гл. Слаўскі, SP, 1, 89; Сцяцко, Афікс. наз., 130–131.