frontier [ˈfrʌntɪə] n. (between) мяжа́, грані́ца;

a frontier town/post паграні́чны го́рад/пост;

a frontier zone паграні́чная зо́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паме́жак, ‑жка, м.

Разм. Узмежак, мяжа (у 1 знач.). Плакалі над памежкам кагаркі і кулікі. Танк. — Ходзім мы на возера купацца, ходзім у лес грыбы збіраем, на памежках некаторыя лекавыя расліны бяром і сушым. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дуктмяжа; абвод граніц’ (Яшкін). Запазычанне з польск. dukt ’прасека’ (< лац. ductus; гл. Брукнер, 103).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

visual [ˈvɪʒuəl] adj. зро́кавы;

a visual memory зро́кавая па́мяць;

a visual distance мяжа́ ба́чнасці;

a visual disturbance расстро́йства зро́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мяжні́кмяжа’ (чачэр., Жыв. сл.; бых., Мат. Маг.), мяжніца ’сцяжынка ў полі’ (Касп.). Да мяжи (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

border1 [ˈbɔ:də] n.

1. мяжа́, грані́ца;

border guards паграні́чнікі, паме́жнікі;

a border incident паграні́чны інцыдэ́нт;

a border town го́рад на мяжы́/у паграні́чнай зо́не;

cross the border перасяка́ць грані́цу/мяжу́

2. the Borders мяжа́ памі́ж А́нгліяй і Шатла́ндыяй

3. беражо́к; аблямо́ўка; бардзю́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Begrnzung

f -, -en

1) абмежава́нне

2) мяжа́, грані́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ltersgrenze

f -, -n узро́ставы цэнз, ве́рхняя ўзро́ставая мяжа́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

грань

1. (предел, граница) мяжа́, -жы́ ж.;

2. в др. знач. грань, род. гра́ні ж.;

грань ку́ба грань ку́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

frontier

[frʌnˈtɪr]

1.

n.

1) дзяржа́ўная мяжа́

2) мяжа́ прасо́ўваньня пасяле́нцаў у ЗША

3) перадава́я галі́на (наву́кі)

4) Obsol. цьвярды́ня f.; форт -у m.; паме́жны го́рад

2.

adj.

паме́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)