даме́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -шкі, -шак, ж.

Тое, што прыбаўлена, прымешана да чаго-н.

Мука з дамешкай вотруб’я.

|| прым. даме́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АМО́ГРАФЫ

[ад гама... + ...граф(ы)],

словы або іх формы, якія аднолькава пішуцца, але адрозніваюцца гучаннем (націскам) і значэннем. Напр.: «ка́са—каса́», «а́тлас—атла́с», «му́ка—мука́». Амографы можна адрозніць толькі ў кантэксце.

т. 1, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перамало́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ме́лецца; зак.

Здрабніцца ў муку.

Перамелецца — мука будзе (прыказка: усё пройдзе, уладзіцца, усе непрыемнасці забудуцца).

|| незак. перамо́лвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпрэ́ць, ‑прэе; зак.

Трохі сапрэць. Мука прыпрэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́сыпка ж. (мука, отруби, которыми посыпают корм животным) посы́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мучы́ца, ‑ы, ж.

Разм. Памянш.-ласк. да мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́яны

1. прич. се́янный; см. се́яць 1;

2. прил. се́яный;

~ная мука́ — се́яная мука́;

3. прил. се́яный;

~ныя тра́вы — се́яные тра́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́тхлы, -ая, -ае.

1. З пахам сырасці, гнілі, застаялы, заляжалы.

Затхлая вада.

Затхлая мука.

2. перан. Косны, пазбаўлены жывых, жыццёвых інтарэсаў.

Затхлае асяроддзе.

|| наз. за́тхласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарчэ́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -э́е; незак.

Станавіцца горкім, набываць гаркаваты прысмак.

Мука гарчэе.

|| зак. згарчэ́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гату́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Разрад, катэгорыя чаго-н. (першапачаткова тавару) па якасці, расцэнцы і пад.; сорт.

Мука першага гатунку.

|| прым. гатунко́вы, -ая, -ае.

Гатунковае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)