не́мец ​1,

гл. немцы.

не́мец ​2, ‑мца, м.

Разм. Нямы мужчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бландзі́н

(фр. blondin)

мужчына са светлымі валасамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

juryman [ˈdʒʊərimən] n. (pl.-men) мужчы́на – член суда́ прыся́жных, судзе́йскай кале́гіi або́ журы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nancy [ˈnænsi] n. BrE, slang, offensive

1. гей, гомасексуалі́ст, педэра́ст

2. жанчынападо́бны мужчы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

build​1 [bɪld] n. целаскла́д;

a man of average build мужчы́на сярэ́дняга скла́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нязгра́бны, -ая, -ае.

1. Які мае непрыгожую, нястройную постаць.

Н. хлопец.

2. Няспрытны ў рухах, непаваротлівы.

Н. мужчына.

3. Груба, аляпавата зроблены (пра рэчы).

Цацка мела н. выгляд.

|| наз. нязгра́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыса́дзісты призе́мистый; (о человеке — ещё) корена́стый;

п. буды́нак — призе́мистое строе́ние;

п. мужчы́на — призе́мистый (корена́стый) мужчи́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

dżentelmen

м. джэнтльмен; мужчына; спадар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

удаве́ц, удаўца, м.

Мужчына, які не жаніўся пасля смерці жонкі. Фэлькава жонка памерла рана, і дзед жыў удаўцом. С. Александровіч.

•••

Саламяны ўдавец (жарт.) — мужчына, які знаходзіцца ў часовай разлуцы з жонкай (пераклад ням. Strohwitwer).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альфо́нс, ‑а, м.

Разм. уст. Мужчына, які знаходзіцца на ўтрыманні ў любоўніцы.

[Ад імя дзеючай асобы камедыі А. Дзюма (сына) «Масье Альфонс».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)