army

[ˈɑ:rmi]

n., pl. -mies

1) а́рмія f.; во́йска n.

2) Figur. мно́ства n., вялі́кая ко́лькасьць

an army of ants — мно́ства мура́шак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Myriáde

f -, -n (вялі́кае) мно́ства; pl мі- рыя́ды, про́цьма, бе́зліч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hail​1 [heɪl] n.

1. град

2. пато́к, град, мно́ства;

a hail of reproaches град папро́каў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адрэ́зак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м.

1. Невялікі адрэзаны кавалак чаго-н., адцінак.

А. дошкі.

2. Частка чаго-н., што вымяраецца ў прасторы або часе.

А. шляху.

○

Адрэзак прамой — мноства (частка прамой), якое складаецца з двух розных пунктаў і ўсіх пунктаў, якія ляжаць паміж імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

полк, палка́, мн. палкі́, палко́ў, м.

1. Вайсковая адзінка, якая звычайна ўваходзіць у склад дывізіі або брыгады.

Гвардзейскі п.

Авіяцыйны п.

2. перан., каго (чаго). Мноства, натоўп (разм.).

П. памочнікаў.

◊

У нашым палку прыбыло (разм.) — нас стала больш.

|| прым. палкавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагалю́дна, безас. у знач. вык.

Аб наяўнасці мноства людзей. На Крашчаціку шырокім Мнагалюдна кожны дзень: Ўсцяж плывуць машын патокі Між патокамі людзей. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тысяча...

Першая састаўная частка складаных слоў, што абазначае: які ўтрымлівае, мае тысячу, мноства чаго‑н., названага другой часткай слова, напрыклад: тысячагадовы, тысячагаловы, тысячатонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

urwanie

н.: urwanie głowy — мноства турбот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zastęp, ~u

м.

1. атрад;

zastęp harcerski — гарцэрскі атрад;

2. мноства;

~у adoratorów — мноства паклоннікаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

numberless

[ˈnʌmbərləs]

adj.

1) незьлічо́ны, незьлічо́нае мно́ства

2) бяз ну́мару

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)