Verbum

зва́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы па зварцы металаў.

|| ж. зва́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

право́днасць, -і, ж. (спец.).

Здольнасць прапускаць праз сябе электрычны ток, цяпло, гук і пад.

П. металаў.

металазна́ўства, -а, н.

Навука, якая вывучае будову і фізічныя ўласцівасці металаў і сплаваў.

|| прым. металазна́ўчы, -ая, -ае.

сплаў¹, спла́ву, мн. спла́вы, спла́ваў, м.

Сумесь, злучэнне двух або некалькіх плаўкіх цел (звычайна металаў).

С. медзі з нікелем.

каро́зія, -і, ж. (спец.).

Разбурэнне металаў пад уздзеяннем асяроддзя — вільгаці, хімічных рэчываў і пад.

К. жалеза.

|| прым. каразі́йны, -ая, -ае.

ско́расны, -ая, -ае і скарасны́, -а́я, -о́е.

1. гл. скорасць.

2. Які дзейнічае, працуе на вялікай скорасці.

Скораснае рэзанне металаў.

заме́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Матэрыял, выраб і пад., які па якіх-н. уласцівасцях можа замяніць іншы.

З. каляровых металаў.