маслароб, ‑а, м.

Спецыяліст па вырабу масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

búttern

vt біць ма́сла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ráhmbutter

f - сметанко́вае ма́сла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

свяцільня назоўнік | жаночы род

  1. Асвятляльная прылада ў выглядзе невялікай бляшанай лямпы, у якую налівалася масла, тлушч і пад.

  2. Даўней: лампада, плошка з запаленым маслам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

згарчэць, ‑эе; зак.

Разм. Згоркнуць, прагоркнуць. Масла згарчэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

топлены, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы шляхам ператоплівання. Топленае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’ялча́ць и з’ялчэ́ць сов. прого́ркнуть;

ма́сла ~ча́ла — ма́сло прого́ркло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

збіцца​2 дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Згусціцца ад узбоўтвання, ператварыцца ў шчыльную масу.

    • Масла збілася.

  2. Сабрацца разам, у цеснаце.

    • Людзі збіліся ў кучу.

|| незакончанае трыванне: збівацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вязкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вязкага. Вязкасць гліны. Вязкасць масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандыцыйнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан кандыцыйнага. Кандыцыйнасць масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)