Маркоўнік 1 ’расліна, падобная да морквы, Anthriscus silvestris Hoffm.’ (ТСБМ, Касп., Бяльк., Растарг., ТС; маг., Кіс.; в.-дзв., брасл., чэрв., Сл. ПЗБ), рус. варон., укр. морковник ’тс’; морко́внік ’бядрынец каменяломкавы, Pimpinella saxifraga L.’ (стол., петрык.; Бейл.), рус. уладз. морковь ’тс’; ’чубатка пустая, Corydalis cava (L.) Schweigg.’ (стол., Бейл.), рус. табол. морковки ’Corydalis caphoides L.’, маркоўнік ’астранцыя вялікая, Astrantia major L.’ (стол., Бейл.). Да маркоўны < морква (гл.). Стол. морковнік ’сон лугавы, Pulsatilla pratensis Mill.’ (Бейл.) паходзіць з ⁺маркотны ’сонны, маркотны, пахілены’; параўн. чэш. poniclec < прасл. poniknǫti ’схіліцца’.

Маркоўнік 2 ’сасновы абалоністы лес’ (слаўг., Яшк.). Магчыма, роднасным да яго будзе рус. новасіб. морковник ’дрэва з тонкім ствалом і вялікім, тоўстым камлём’. Да морква (гл.). Семантычны перанос паводле падабенства.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sorrowful

[ˈsɔrəfəl]

adj.

1) сму́тны, засму́чаны, марко́тны, журбо́тны

to be sorrowful — марко́ціцца

2) пры́кры, паку́тлівы, цяжкі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

smutny

сумны, смутны, маркотны, журботны, тужлівы;

smutny pan — супрацоўнік службы бяспекі; сачок; ціхун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lonesome

[ˈloʊnsəm]

adj.

1) марко́тны

2) ну́длівы

a lonesome journey — ну́днае падаро́жжа

3) бязьлю́дны, пусты́нны (шлях, даро́га)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cheerless

[ˈtʃɪrləs]

adj.

1) марко́тны, тужлі́вы, су́мны

2) змро́чны, цёмны, пану́ры, хму́рны, непрыве́тны

cheerless landscape — пану́ры, непрыве́тны краяві́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lonely

[ˈloʊnli]

adj.

1) адзіно́тны, марко́тны

2) бязьлю́дны, пусты́нны (пра даро́гу, ме́сца)

3) само́тны, адасо́блены (пра дрэ́ва, дом)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

марко́тна,

1. Прысл. да маркотны. Вакол, ападаючы, шамацела лісце, угары маркотна, цягуча шумеў густы вецер. Мележ.

2. безас. у знач. вык. Аб пачуцці суму, маркоты. [Аляўціна Пятроўна:] — Мо табе, Макарка, што баліць? — Не, нічога не баліць, проста так маркотна, — адказаў я як мага спакайней. Сабаленка. Мне было крыху маркотна, напэўна, таму, што са старонак кнігі паўставала даволі сумная гісторыя таленавітага чалавека. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

печа́льный

1. (невесёлый) марко́тны; (огорчённый) засму́чаны; (грустный) журбо́тны;

печа́льная пе́сня журбо́тная пе́сня;

2. (достойный сожаления, жалкий) су́мны;

печа́льное происше́ствие су́мнае здарэ́нне;

печа́льный коне́ц су́мны кане́ц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кі́слы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае своеасаблівы смак, падобны на смак лімона, журавін. Кіслае віно. Кіслыя ягады.

2. Атрыманы ў выніку браджэння, прыгатаваны шляхам квашання. Кіслае малако. Кіслая капуста. // Які сапсаваўся ад браджэння; пракіслы. Кіслы суп. Кіслая каша. // Напоўнены пахамі кіслаты. Кіслае паветра.

3. перан. Разм. Які выражае незадаволенасць; маркотны, панылы. Кіслы настрой. Кіслая ўсмешка.

4. Які змяшчае кіслату (у 2 знач.). Кіслы раствор. Кіслая глеба.

•••

Кіслая соль гл. соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

moody [ˈmu:di] adj.

1. (пра чалавека) які́ ча́ста і ху́тка змяня́е свой настро́й

2. у дрэ́нным настро́і;

Why are you so moody today? Чаму ў цябе сёння такі дрэнны настрой?

3. су́мны, сму́тны, марко́тны (пра фільм, музыку, месца)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)