агу́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Вымаўляць «агу». Малы задаволена вадзіў чорнымі гузікамі вачэй, агукаў таксама задаволена нешта сабе пад нос. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лу́чка Малы лужок; сенажаць (Лёзн.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

прыгарадак Малы гарадок (Нас. АУ).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Kóben

m -s, -

1) малы́ хлеў (для свіней)

2) хаці́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áusgekocht

a

разм.

ein ~er Júnge — хі́тры малы́ [хлапе́ц]; прайдзісве́т, прайдо́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мала́я

1. гл малы;

2. разм Kléine (sub) f -n, -n; Kléinstkind n -es, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

*Малк, зма́лку ’з дзяцінства’ (Яруш., ТСБМ). Узыходзіць да формы Р. скл. прасл. malъkъ ’малы, малады’ з прыназоўнікам з < malъ > малы́ (гл.). Параўн. балг. малък, в.- і н.-луж. małki ’малы’, якія сталі прыметнікамі (з суфіксам ‑jь), чак. málko ’мала’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

палец / малы: мезенец; перст (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

крамзо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Разм. Няўмела, неакуратна пісаць; крэмзаць, драпаць. Пакуль ён быў малы, бацька вельмі не прыглядаўся, што там крамзоліць дзіця. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scatter rug

малы́ дывано́к (на падло́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)