pet​2 [pet] adj.

1. сво́йскі;

a pet monkey прыру́чаная, ручна́я ма́лпа

2. любі́мы;

a pet subject/project любі́мы прадме́т/прае́кт;

a pet theory любі́мая тэо́рыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Павія́н ’буйная малпа з падоўжанай мордай, якая жыве ў Афрыцн і Аравіі’ (ТСБМ). У бел. з рус. павиа́н ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 88), якое ў сваю чаргу праз ням. Pavian запазычана з гал. baviaan ад франц. babouin, першапачаткова ’дурань’ (Фасмер, 3, 181).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бабуі́н

(фр. babouin)

малпа роду павіянаў, якая водзіцца ў Афрыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

monkey

[ˈmʌŋki]

1.

n.

1) ма́лпа f.; ма́лпачка f.

2) ма́лпа (пра дурасьлі́вага чалаве́ка), ма́лпачка (пра дзіця́ — дуро́ніка, гарэ́зу)

2.

v.i., informal

забаўля́цца, дурэ́ць; круці́ць што-н. у рука́х

Don’t monkey with the TV set — Не гуля́й з тэлеві́зарам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пітэка́нтрап

(ад гр. pithekos = малпа + -антрап)

найбольш ранні выкапнёвы прадстаўнік чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

плезіа́нтрап

(ад гр. plesios = блізкі + -антрап)

выкапнёвая чалавекападобная малпа, блізкая да аўстралапітэка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

БАНДЫПУ́Р,

нацыянальны парк на Пд Індыі, на Дэканскім пласкагор’і, у паўн. адгор’ях горнага масіву Нілгіры. Засн. ў 1941 (да 1973 рэзерват). Пл. каля 85,5 тыс. га. Вышыня да 1223 м. Сухія лістападныя лясы, крывалессе з пышным травастоем. Багатая фауна млекакормячых (слон, тыгр, леапард, мядзведзь гібаян, алені, малпа, антылопы, грызуны), птушак, рэптылій.

т. 2, с. 278

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гігантапітэ́к

(ад гігант + -пітэк)

вымерлая буйная чалавекападобная малпа, якая жыла ў сярэдзіне антрапагену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

палеапітэ́к

(ад палеа- + -пітэк)

выкапнёвая чалавекападобная малпа, знойдзеная ў ніжнепліяцэнавых адкладах Паўн. Індыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пліяпітэ́к

(ад гр. pleion = большы + -пітэк)

выкапнёвая чалавекападобная малпа, якая лічыцца продкам гібона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)