сысу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Дзіцяня млекакормячай жывёліны, якое ссе маці.
2. Немаўля (разм., жарт.).
3. перан. Малады, нявопытны ў якой-н. справе чалавек.
|| памянш. сысуно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
youngling
[ˈjʌŋlɪŋ]
1.
n.
1) малады́ чалаве́к, жывёліна або́ расьлі́на
2) навічо́к -ка́ m.& f.
2.
adj.
малады́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
маладзе́нькі, ‑ая, ‑ае.
Ласк. да малады (у 1–3 знач.); надта малады. Маладзенькі дубок. □ Гэта была гаспадарова дачка, зусім маладзенькая яшчэ дзяўчына. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
néuvermählt
a малады́ (пра жаніха, нявесту)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прыро́стак, ‑тка, м.
Разм. Малады парастак расліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
niedorosły
непаўналетні; малады; які не дарос
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
абсо́хнуць, -ну, -неш, -не; абсо́х, -хла; -со́хні́; зак.
Стаць сухім, высахнуць зверху.
Зямля абсохла.
◊
Малако на губах не абсохла ў каго-н. —пра таго, хто яшчэ надта малады і нявопытны.
|| незак. абсыха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
skinhead [ˈskɪnhed] n.
1. ко́ратка пастры́жаны юна́к, малады́ чалаве́к са стры́жкаю «во́жык»
2. скі́нхэд, «брытагало́вы»
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Маладзі́к 1 ’месяц у першай квадры’ (ТСБМ, Грыг., Мядзв., Нас., Шат., Касп., Бяльк., Яруш., Гарэц., Растарг., Сл. ПЗБ, Федар. 1), молодзі́к ’тс’ (Маш., ТС), мыладзі́к (паўн.-усх., КЭС; віц., Шн. 3; Бяльк.), брасл., асіп. маладзічок ’тс’ (Сл. ПЗБ). Укр. молодик, рус. молоди́к, моло́дик; польск. młodzik з бел. мовы; серб. млађак. Усх.-слав. Да малады́ (гл.).
Маладзі́к 2 ’малады хлопец’, ’халасцяк’, ’малады (на вяселлі)’ (Нас., Сцяшк., ТС; брасл., Сл. ПЗБ). Укр. молодик ’малады нежанаты чалавек’, рус. смал. молодик, разан. ’малады чалавек, нежанаты’, рус. арханг. ’малады на вяселлі’, пск. ’малады лес’, разан. ’маладыя авечкі, ягняты’, ’маладняк’, ст.-рус. молодикъ ’малады чалавек’, ’маладая птушка (сокал, ястраб)’; польск. młodzik, ’малакасос’, ’навічок’, ’малады глушэц’, чэш., славац. mladɨk ’юнак’, серб.-харв. мла̀дик ’малады лес’. Прасл. mold‑ikъ. Да малады́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кляно́к, ‑нка, м.
Памянш. да клён; малады клён.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)