прыто́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да прытопнуць.

2. Тое, што і прытупваць. [Лётчыкі] пілі каньяк і спявалі свае песні, якіх Бахман, мабыць, не ведаў. Ён толькі прытопваў нагой ды ківаў галавой. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смара́гд, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Назва некаторых мінералаў зялёнага колеру.

2. Тое, што і ізумруд. У жанчыны.. былі жаўтаватыя, мабыць ад еду, пальцы і на адным з іх пабліскваў маленькі смарагд. Савіцкі.

[Грэч. smaragdos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыле́сны, ‑ая, ‑ае.

Які размяшчаецца пры лесе, знаходзіцца каля лесу. Прылеснае поле ўжо два гады не аралася і не сеялася. Шахавец. Немцы наязджалі ў Бацькавічы не часта. Мабыць, пабойваліся: усё-такі прылесная вёска. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́сіць

1. (быць абавязаным зрабіць што-н) müssen*, sóllen*;

ты му́сіш гэ́та вы́канаць du musst das erfüllen;

2. у знач пабочн. слова (мабыць, напэўна) vielléicht; ánschéinend; wahrschéinlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аблуне́ць ’зрабіцца мляўкім, непаваротлівым’ (КЭС, лаг.). Мабыць, да лунець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Буты́лка ’бутэлька’ (Бяльк., Сцяшк. МГ). Мабыць, з рус. буты́лка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вяльмава́ць ’частаваць’ (Касп.). Мабыць, вытворнае ад ве́льмі (першапачаткова ’вельмі частаваць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Карпашы́ць ’пяршыць’ (Нар. словатв.). Мабыць, кантамінацыя карпаць і і пяршыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́ппала ’курапатка’ (Мат. Гом.). Мабыць, скарочаная форма ад курапатка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

widać

1. відаць;

stąd widać cała wieś — адгэтуль відаць уся вёска

2. відаць; напэўна; мабыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)