zusámmenrechnen

vt лічы́ць, злі́чваць; падсумо́ўваць, падрахо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

легалізава́ць

(фр. legaliser)

узаконьваць, лічыць законным, пераводзіць на легальнае становішча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

take for granted

прыма́ць за нарма́льную рэч, лічы́ць натура́льным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

make little of

лічы́ць малава́жным; не надава́ць вагі́ чаму́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сноб, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Чалавек, які рупліва трымаецца моды, правіл і манер «вышэйшага свету», які лічыць сябе носьбітам вышэйшай інтэлектуальнасці і вытанчаных густаў, прэтэндуючы на элітарнасць, выключнае кола заняткаў і інтарэсаў (неадабр.).

Снобы грэбуюць усім, што выходзіць за межы іх уяўленняў аб уласнай годнасці.

|| прым. снабі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёспекта́кль, ‑я, м.

Спектакль, які перадаецца па радыё. Творчай удачай апошняга часу трэба лічыць радыёспектакль «І нічога ўзамен» па аднайменнай аповесць А. Савіцкага. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камп’ю́тэр

(англ. computer, ад лац. computare = лічыць, вылічаць)

электронная вылічальная машына.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

усёве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. Чалавек, які лічыць сябе дасведчаным ва ўсім. — Іх [зернесушылкі] на цалінныя землі адправяць, — паведаміў усёвед Толя, павярнуўшы рыжую галаву. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эгацэнтры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Чалавек, якому ўласцівы эгацэнтрызм; той, хто лічыць сябе цэнтрам сусвету. [Шохан:] — А ў .. [Мудрыка] шкурная праўда. Нават не эгаіст ён. Эгацэнтрыст... Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. выпасці.

2. У выразе: не выпадае —

1) няма магчымасці.

Узяцца за гэту работу ўсё не выпадае;

2) няма зручнага моманту.

Усё былі незнаёмыя людзі, і падыходзіць да іх не выпадала;

3) нельга, непрыстойна.

Ён — інтэлігент, і яму, як ён лічыць, не выпадае займацца такой работай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)