Лярва, ля́рвіна ’лічынка’ (чэрв., КЭС), ’распушчаная жанчына’ (Нас., Шат., Гарэц., Др.-Падб., Бір. Дзярж., Юрч. Фраз. 1), ’гультай, абібок, вялікая гультайка’ (Юрч. Фраз. 1, міёр., Нар. словатв.), ’бесхарактарная, мягкая натура’ (Мядзв.). Запазычана з польск. larwa ’лічынка, зародыш’, ’прывід’, ’брыдкі чалавек, асабліва жанчына’, ’страшыдла’, ’распусніца’, якое з лац. lārva ’прывід, страшыдла, вампір’, ’шкілет’ < Larēs ’Лары, духі — захавальнікі дамашняга ачагу, дзяды’. Значэнне ’лічынка’ — з франц. larve ’маска’ < ’той, хто хавае сваё сапраўднае аблічча’ (Слаўскі, 4, 53; Кюнэ, 72). Сюды ж лярвёнак ’пазашлюбнае дзіця’ (Нас.), а таксама ля́рва — забабонны тэрмін? (КЭС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вялі́гер
(ад лац. velum = парус + gero = нясу)
лічынка малюскаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
плутэ́ус
(лац. pluteus = шчыт)
лічынка марскіх вожыкаў і афіур.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ная́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — німфа рэк і ручаёў; русалка.
2. Аднагадовая водная травяністая расліна сямейства наядавых, якая мае тонкае разгалінаванае сцябло і малапрыкметныя адзіночныя кветкі.
3. Лічынка страказы (а таксама аўсяніка, вяснянкі), якая жыве ў вадаёмах.
[Грэч. naiades ад náō — цяку.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глахі́дый
(ад гр. glochis = наканечнік стралы)
лічынка некаторых прэснаводных пласціністажабравых малюскаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эхінаплутэ́ус
(ад гр. echinos = вожык + лац. pluteus = шчыт)
лічынка марскіх вожыкаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГІПЕРМЕТАМАРФО́З
(ад гіпер... + метамарфоз),
ускладнены спосаб развіцця некат. паразітычных насякомых, калі лічынка праходзіць да 6 фаз (узростаў) развіцця, якія адрозніваюцца паміж сабой марфал. і біял. ўласцівасцямі. Пашыраны ў некат. жукоў, перапончатакрылых, двухкрылых, сеткакрылых.
т. 5, с. 257
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
naiad [ˈnaɪæd] n. (pl. naiades or naiads)
1. myth. ная́да (німфа азёр, рэк, ручаёў, крыніц, вадаспадаў)
2. entomol. ная́да, лічы́нка насяко́мых з няпо́ўным ператварэ́ннем (напр., страказа)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
біпіна́рыя
(ад бі- + лац. pinna = пяро, плаўнік)
двухбакова-сіметрычная лічынка марскіх зорак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
брахіяля́рыя
(лац. brachiolum = ручка, ад гр. brachion = рука)
лічынка некаторых марскіх зорак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)