ная́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — німфа рэк і ручаёў; русалка.

2. Аднагадовая водная травяністая расліна сямейства наядавых, якая мае тонкае разгалінаванае сцябло і малапрыкметныя адзіночныя кветкі.

3. Лічынка страказы (а таксама аўсяніка, вяснянкі), якая жыве ў вадаёмах.

[Грэч. naiades ад náō — цяку.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глахі́дый

(ад гр. glochis = наканечнік стралы)

лічынка некаторых прэснаводных пласціністажабравых малюскаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эхінаплутэ́ус

(ад гр. echinos = вожык + лац. pluteus = шчыт)

лічынка марскіх вожыкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

naiad [ˈnaɪæd] n. (pl. naiades or naiads)

1. myth. ная́да (німфа азёр, рэк, ручаёў, крыніц, вадаспадаў)

2. entomol. ная́да, лічы́нка насяко́мых з няпо́ўным ператварэ́ннем (напр., страказа)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wągr

м.

1. мед. вугор;

2. заал. фіна (лічынка стужачнага чарвяка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

біпіна́рыя

(ад бі- + лац. pinna = пяро, плаўнік)

двухбакова-сіметрычная лічынка марскіх зорак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

брахіяля́рыя

(лац. brachiolum = ручка, ад гр. brachion = рука)

лічынка некаторых марскіх зорак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІПЕРМЕТАМАРФО́З

(ад гіпер... + метамарфоз),

ускладнены спосаб развіцця некат. паразітычных насякомых, калі лічынка праходзіць да 6 фаз (узростаў) развіцця, якія адрозніваюцца паміж сабой марфал. і біял. ўласцівасцямі. Пашыраны ў некат. жукоў, перапончатакрылых, двухкрылых, сеткакрылых.

т. 5, с. 257

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ву́сень ’лічынка матылька’ (БРС, Шат., Сцяшк. МГ) ву́сень зборн. ’тс’ (КСТ), укр. ву́сень, гу́сень. Магчыма, утворана шляхам другаснай дэрывацыі ад ву́сеніца (гл.) як парная па роду форма тыпу лось — ласіца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

на́ўпліус

(гр. nauplios)

вольнаплаваючая лічынка ўсіх ніжэйшых і асобных вышэйшых (некаторых крэветак) ракападобных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)