эсхатало́гія

(ад гр. eschatos = апошні + -логія)

сукупнасць рэлігійных уяўленняў пра канчатковы лёс свету і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Пашыхава́ць, пошыховаць, драг. пошыхуватэ ’пашанцаваць’ (астрав., Сцяшк. Сл.; ТС; Лучыц-Федарэц). Праз польск. poszykować ’тс’ з ням. Schickung ’лёс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

судьби́на ж., уст., нар.-поэт. лёс, род. лёсу м., мн. нет, до́ля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

zrządzenie

н. уст. лёс; наканаванне; прадвызначэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

судьба́ ж., в разн. знач. лёс, род. лёсу м., мн. нет; (участь) до́ля, -лі ж.;

счастли́вая судьба́ шчаслі́вы лёс (шчаслі́вая до́ля);

ду́мать о су́дьбах госуда́рства ду́маць пра лёс дзяржа́вы;

◊

не судьба́ не су́джана;

каки́ми судьба́ми? які́м чы́нам?;

во́лею су́деб па во́лі лёсу;

на произво́л судьбы́ на во́лю лёсу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дэ́ман, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У антычнай міфалогіі: добры або злы дух, які аказвае ўплыў на лёс, жыццё чалавека.

2. У хрысціянскіх уяўленнях: злы дух, д’ябал.

3. перан., чаго. Увасабленне якой-н. схільнасці, захаплення, заганы (уст.).

Д. нецярпення.

Д. разладу.

|| прым. дэ́манскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

варкату́н, ‑а, м.

Той, хто любіць варкатаць, хто заўсёды варкоча. І злуецца варкатун, На свой лёс, на макрату. Шушкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́ласцівы, ‑ая, ‑ае.

Які выказвае міласць, прыхільнасць, паблажлівасць; літасцівы. Аднак лёс быў неаднолькава міласцівым да Полацка і палачан. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наканава́нне, ‑я, н.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. наканаваць.

2. Тое, што і наканаванасць; лёс. Верыць у наканаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Löß, Löss

m -es, -e геал. лёс, жаўтазём

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)