АСКЛЕ́ПІЙ,

у грэчаскай міфалогіі бог лячэння, сын Апалона і німфы Караніды. Уменню лячыць навучыўся ў кентаўра Хірона. Калі Асклепій наважыўся ўваскрашаць памерлых, Зеўс забіў яго маланкай. Асклепія ўяўлялі ў вобразе барадатага мужчыны ў доўгім плашчы, які абапіраўся на абвіты змяёй кій. Асклепій быў асабліва папулярны ў г. Эпідаўр; найб. вядомыя свяцілішчы Асклепія на в-ве Кос, у г. Пергам, пры іх існавалі мед. школы. Яму прысвячалі рэльефы на свяцілішчах, яго выявы былі на гемах і манетах. У рым. міфалогіі Асклепію адпавядае Эскулап.

т. 2, с. 36

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

doctor

[ˈdɑ:ktər]

1.

n.

1) до́ктар, ле́кар -а m.

2) до́ктар (вучо́ная ступе́нь)

2.

v.t.

1) лячы́ць

2) падрабля́ць, фальшава́ць

3.

v.i.

займа́цца мэдыцы́най

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

звар’яце́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які страціў розум; псіхічна хворы. Звар’яцелага Тамаша.. адвезлі ў шпіталь. Бядуля. / у знач. наз. звар’яце́лы, ‑ага, м.; звар’яце́лая, ‑ай, ж. Лячыць звар’яцелага. // Уласцівы псіхічна хворым, такі, як у псіхічна хворых. На чорныя літары жоўтага плаката ўтаропіўся з партрэта косы звар’яцелы позірк чалавека з чорнай касмылінай цераз лоб. Лынькоў.

2. Разм. Безразважны, раз’юшаны, ашалелы. — Бяры яго! Бі! — крычыць звар’яцелы ад злосці афіцэр. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Віда́ць ’можна бачыць, разглядзець’; ’можна зразумець’; ’быць відавочным, вынікаць’; ’як здаецца, мабыць, напэўна’ (КТС, БРС, Гарэц., Шат., Нас.; КЭС, лаг.; Бяльк., Касп.). Укр. видати ’бачыць’, рус. видать ’тс’; ’відаць, можна бачыць’; ’відавочна’, ст.-рус. видати ’бачыць’; ’заўважаць’; ’быць прынятым кім-небудзь’; ’адчуваць, пераносіць, перажываць’; ’мець’; ’можна бачыць’, польск. widać ’(можна) бачыць, відаць’; ’відавочна’, nie widał ’не павінен’, nie widałem ’мне гэта не хочацца, я нават не думаю пра гэта’, чэш. vidati, славац. vídať ’бачыць (час ад часу, часта) каго-небудзь’; ’уяўляць сабе, мець уяўленне’; ’назіраць’; ’звяртаць увагу на што-небудзь’; ’можна бачыць’; ’мець жаданне бачыць каго-небудзь’; ’відавочна’, серб.-харв. ви́дати ’вылечваць, лячыць раны знахарствам’, ви́ђати ’бачыць, сустракаць (часта)’, макед. вида ’лячыць’. Прасл. víd‑ati ўтворана пры дапамозе ітэратыўнага суфікса ‑a‑ti ад vid‑ěti. Да відзець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cure​2 [kjʊə] v.

1. (of) выле́чваць, лячы́ць;

cure smb. of bad habits адвучы́ць каго́-н. ад дрэ́нных звы́чак

2. нарыхто́ўваць, кансервава́ць;

cure fish вэ́ндзіць ры́бу

♦

what can’t be cured must be endured прыхо́дзіцца міры́цца з тым, што не́льга вы́правіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

elektrisíeren

vt

1) фіз., мед. электрызава́ць; мед. тс. лячы́ць электры́чнасцю

sich ~ lássen* — прайсці́ курс электралячэ́ння

2) ажыўля́ць, натхня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

heal

[hi:l]

1.

v.t.

1) лячы́ць, выле́чваць (хваро́бу), гаі́ць, заго́йваць (ра́ну)

2) ачышча́ць (ваду́)

2.

v.i.

гаі́цца, заго́йвацца

The fractured bone soon healed — Злама́ная косьць ху́тка загаі́лася

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

унушэ́нне н.

1. Suggestión f -, -en;

лячы́ць унушэ́ннем durch Suggestión kuríeren;

лёгка паддава́цца ўнушэ́нню sich leicht be¦éinflussen lássen*, leicht be¦éinflussbar sein;

2. (патрабаванне) Éingebung f -, -en, Ánraten n -s; Éinflüsterung f -, -en (нашэптванне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аднаўляць, паднаўляць, адраджаць, правіць, папраўляць, адбудоўваць, рамантаваць, рэстаўрыраваць, рапараваць □ лячыць раны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

behándeln

vt

1) абыхо́дзіцца (з кім-н.)

2) лячы́ць

sich ~ lássen* — лячы́цца (у каго-н.)

3) абмярко́ўваць

4) тэх. апрацо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)