ábweiden

éine Wíese ~ — спа́свіць, патраві́ць луг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дыва́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Выраб з цяжкай варсістай узорыстай тканіны, якім упрыгожваюць сцены, усцілаюць падлогу.

Сцяну аздабляў персідскі д.

Зялёны луг здаваўся шырокім дываном.

|| памянш. дывано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

|| прым. дывано́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spangle [ˈspæŋgl] v. (with)

1. пакрыва́ць блішчы́нкамі, расшыва́ць шкля́русам

2. блішчэ́ць, бліскаце́ць;

The meadow spangled with flowers. Луг стракацеў кветкамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

страка́цець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; незак.

1. Вылучацца сваёй стракатасцю; пярэсціцца.

Удалечыні стракацее асенні лес.

2. чым або ад чаго. Быць стракатым ад чаго-н.

Луг стракацеў рамонкамі і смолкай.

2. Станавіцца стракатым.

Вуліца стракацела сцягамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́йма ж. по́йма, -мы ж., абало́на, -ны ж.; (заливной луг) по́плаў, -лава м., мн. паплавы́, -во́ў, заліўны́ луг;

в по́йме реки́ у по́йме (на абало́не) ракі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

łęg, łęgu

м. пойма; поплаў, заліўны луг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

błonie

н. луг, паша; абалонь; прырэчная даліна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лугава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак., што.

Дадаваць да чаго‑н. луг ​2, шчолак. Лугаваць ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́рзеа

(парт. vàrzea = луг, раўніна)

ландшафты высокіх рачных поймаў у басейне Амазонкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сенако́сны с.-г. Héuernte-; mähbar;

сенако́сны луг Héuschlag m -(e)s, -schläge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)