цэнтры́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які кае адносіны да цэнтрызму, да цэнтрыста. Цэнтрысцкая ідэалогія. Цэнтрысцкае кіраўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэктара́т

(с.-лац. rectoratus)

адміністрацыйна-навучальнае кіраўніцтва вышэйшай навучальнай установы на чале з рэктарам, а таксама памяшканне, дзе знаходзіцца гэта кіраўніцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Verwáltungsangestellte

sub m, f -n, -n слу́жачы, -чая апара́та кіраўні́цтва, афіцы́йная асо́ба кіраўні́цтва [адмі- ністра́цыі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Produktiónsleitung

f -, -en кіраўні́цтва вытво́рчасцю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Geméindeverwaltung

f -, -en абшчы́ннае [камуна́льнае] кіраўні́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стройуправле́ние (строи́тельное управле́ние)

1. (учреждение) будаўні́чае ўпраўле́нне;

2. (руководство) будаўні́чае кіраўні́цтва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

многанача́лле, ‑я, н.

Вялікая колькасць начальства (на прадпрыемстве, ва ўстанове) без чоткага размежавання абавязкаў; адсутнасць адзінага кіраўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзінанача́лле, ‑я, н.

Сістэма кіравання, пры якой усё кіраўніцтва сканцэнтравана ў руках адной асобы. Адзінаначалле ў гаспадарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

governing [ˈgʌvənɪŋ] adj. кіру́ючы;

the governing body кіраўні́цтва, адміністра́цыя (установы);

a governing principle гало́ўны/асно́ўны пры́нцып

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

guidance [ˈgaɪdns] n. (on)

1. кіраўні́цтва;

under the guidance of пад кіраўні́цтвам

2. пара́да; настаўле́нне, нака́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)