Fílmwesen

n -s кінематагра́фія, кіно́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

акто́рскі тэатр, кіно scháuspielerisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

экранізава́ць кіно verfílmen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

box office [ˈbɒksˌɒfɪs] n. біле́тная ка́са ў тэа́тры, кіно́ і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аншла́г, ‑а, м.

Аб’ява ў тэатры, кіно аб тым, што ўсе білеты прададзены.

•••

Прайсці з аншлагам гл. прайсці.

[Ням. Anschlag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрэаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Аб’ёмны, прасторавы, рэльефны. Стэрэаскапічны малюнак.

2. Які дае аб’ёмныя, прасторавыя адлюстраванні прадметаў. Стэрэаскапічнае кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да кінематаграфіі, да кіно, напр.: кінааператар, кінаглядач, кіназала, кіназдымка, кіназорка, кінакадр, кінакамедыя, кінакамера, кінамастацтва, кінапанарама, кінаплёнка, кінапрамысловасць, кінарэжысёр, кінасетка, кінасцэнарый, кінасюжэт, кінафестываль, кінахроніка, кіначасопіс, кінаэкран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разахво́ціць, -о́чу, -о́ціш, -о́ціць; -о́чаны; зак., каго (што) (разм.).

1. Абудзіць у кім-н. жаданне, ахвоту рабіць што-н.

2. Прымусіць страціць жаданне, ахвоту рабіць што-н.

Р. ісці ў кіно.

|| незак. разахво́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

cinema

[ˈsɪnəmə]

n., Brit.

кінатэа́тар -ру m., кіно́ n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гукавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да гуку (у 2 знач.). Светлавыя і гукавыя з’явы.

2. Які перадае, узнаўляе або запісвае гукі. Гукавы апарат.

3. Які складаецца з гукаў. Гукавая сігналізацыя.

4. Які мае адносіны да гука (у 4 знач.). Гукавы склад слова.

•••

Гукавое кіно гл. кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)