forteca

ж. крэпасць; фартэцыя;

latająca forteca — самалёт-бамбавік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

непрысту́пна прысл, непрысту́пны

1. únzugänglich, úneinnehmbar, únbezwingbar;

непрысту́пая крэ́пасць úneinnehmbare [únbezwingbare] Féstung

2. перан (ганарысты) únnahbar, distanzíert, únzugänglich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

штурмава́ць несов., в разн. знач. штурмова́ть;

ш. крэ́пасць — штурмова́ть кре́пость;

ш. непрысту́пныя го́ры — штурмова́ть непристу́пные го́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

форт, ‑а, М ‑рце; мн. фарты, ‑оў; м.

Асобнае ўмацаванне ў сістэме крапасных збудаванняў; невялікая крэпасць. Устала сонца над шырокім Бугам. У люстры хваль адбіліся жыты І воблакі, што праплываюць цугам, І крэпасці разбітыя фарты. Танк.

[Фр. fort.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штрафава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; незак., каго-што.

Накладваць штраф на каго‑, што‑н., браць штраф з каго‑, чаго‑н. Газету затрымлівалі, штрафавалі, канфіскавалі і, нарэшце, зусім забаранілі, а рэдактара засудзілі на год заключэння ў крэпасць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wall​2 [wɔ:l] v. абгаро́джваць;

a walled city го́рад, абне́сены сцяно́ю; го́рад-крэ́пасць

wall in [ˌwɔ:lˈɪn] phr. v. раздзяля́ць сцяно́ю

wall off [ˌwɔ:lˈɒf] phr. v. = wall in

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Féste

f -, -n

1) цвярды́ня, крэ́пасць

2) мацяры́к

3) паэт. не́ба, скляпе́нне нябёсаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

урага́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ўрагану. Ураганны вецер.

2. перан. Вельмі моцны, падобны сіле ўрагану. Пасля ўраганнага абстрэлу, калі нямецкае камандаванне рашыла, што ўжо ўсе гнёзды супраціўлення падаўлены, яно накіравала ў крэпасць танкі і пяхоту. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́мак

(польск. zamek < чэш. zamek)

1) сярэдневяковая крэпасць, умацаванае жыллё феадала (напр. Навагрудскі з., Крэўскі з.);

2) вялікі панскі палац.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

castle [ˈkɑ:sl] n.

1. за́мак

2. тура́ (шахматная)

♦

an Englishman’s home is his castle дом англіча́ніна – яго́ крэ́пасць;

castles in the air/castles in Spain няздзе́йсныя/нездзяйсня́льныя/нязбы́тныя ма́ры; паве́траныя за́мкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)