трыхі́на, ‑ы, ж.

Маленькі круглы чарвяк, лічынкі якога паразітуюць у мышцах свіней і іншых жывёлін і з мясной ежай перадаюцца чалавеку.

[Грэч. trichinos — валасяны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

year-round

[,jɪrˈraʊnd]

adj., adv.

на праця́гу го́ду, цэ́лы год, кру́глы год

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

адэо́н

(гр. odeion)

круглы будынак для выступлення спевакоў і музыкантаў у Стараж. Грэцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эстафе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эстафеты, з’яўляецца эстафетай. Як эстафетную палачку, круглы год перадавалі.. [Юзіка] аднавяскоўцы з хаты ў хату. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

okrąglak

м.

1. кругляк;

2. круглы будынак; круглая плошча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

globular

[ˈglɑ:bjələr]

adj.

1) шарападо́бны; кру́глы, сфэры́чны

2) які́ склада́ецца з шарападо́бных часьці́нак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

сірата́ м, ж Wáise f -, -n; Wáisenkind n -es, -er;

кру́глы сірата́ Vóllwaise f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Spúlwurm

m -es, -würmer заал. аскары́да, кру́глы гліст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вечназялёны, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты круглы год зялёным лісцем, ігліцай. За дубамі ўзвышаюцца, гамонячы сваімі калматымі вершалінамі з сінім небам, вечназялёныя елкі і сосны. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́ня, ‑і, ж.

1. Аднагадовая травяністая расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом.

2. Круглы або авальны плод гэтай расліны з сакавітай, салодкай, пахучай мякаццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)