адутлава́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і азызлы (у 1 знач.). Твар у астравіцяніна быў круглы, з адутлаватымі шчокамі. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адэо́н

(гр. odeion)

круглы будынак для выступлення спевакоў і музыкантаў у Стараж. Грэцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

смята́ннік, ‑а, м.

Разм.

1. Пасудзіна для смятаны.

2. Круглы піражок са смятаннай начынкай.

3. Пра чалавека, які любіць смятану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стальма́шня, ‑і, ж.

Разм. Стальмашная майстэрня. Круглы двор — гэта і стальмашня, дзе робяцца драбіны для калёс, палазы для саней. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gomółka

ж.

1. камяк, камячок;

2. круглы сырок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трыхі́на, ‑ы, ж.

Маленькі круглы чарвяк, лічынкі якога паразітуюць у мышцах свіней і іншых жывёлін і з мясной ежай перадаюцца чалавеку.

[Грэч. trichinos — валасяны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

year-round

[,jɪrˈraʊnd]

adj., adv.

на праця́гу го́ду, цэ́лы год, кру́глы год

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

эстафе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эстафеты, з’яўляецца эстафетай. Як эстафетную палачку, круглы год перадавалі.. [Юзіка] аднавяскоўцы з хаты ў хату. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

okrąglak

м.

1. кругляк;

2. круглы будынак; круглая плошча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

globular

[ˈglɑ:bjələr]

adj.

1) шарападо́бны; кру́глы, сфэры́чны

2) які́ склада́ецца з шарападо́бных часьці́нак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)