якабі́нец, ‑нца, м.
1. Гіст. Прадстаўнік рэвалюцыйна-дэмакратычных слаёў французскай буржуазнай рэвалюцыі канца 18 ст., член якабінскага клуба.
2. Уст. Чалавек рэвалюцыйных перакананняў; вальнадумец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кракавя́к, ‑а, м.
Польскі нацыянальны танец, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць кракавяк. □ Калі ж зайграў аркестр кракавяк, вялікі зал клуба закруціўся мяцеліцай рознакаляровай вопраткі. Скрыпка.
[Польск. krakowiak.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́кцияI в разн. знач. се́кцыя, -цыі ж.;
рабо́та по се́кциям на нау́чной конфере́нции рабо́та па се́кцыях на навуко́вай канферэ́нцыі;
се́кция водяно́го отопле́ния се́кцыя вадзяно́га ацяпле́ння;
се́кция электромото́ра се́кцыя электрамато́ра;
спорти́вная се́кция клу́ба спарты́ўная се́кцыя клу́ба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
sling3 [slɪŋ] v. (slung)
1. infml шпурля́ць, кіда́ць;
He was slung out of the club. Яго вышпурнулі з клуба.
2. падве́шваць (гамак)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вестыбю́ль
(фр. vestibule, ад лац. vestibulum = сені, уваход)
вялікае памяшканне перад уваходам ва ўнутраныя часткі будынка грамадскага прызначэння (палаца, музея, тэатра, клуба, метро і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
клубі́сты, ‑ая, ‑ае.
Які мае форму клуба 2, складаецца з клубоў. Вецер хутка гнаў цёмна-сінія дымчатыя хмары, засцілаючы імі ватныя клубістыя воблакі. Мележ. Кружок лазняку вынырае з клубістага кужалю туману зусім нечакана. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЕЛАРУ́СКІ ВЫДАВЕ́ЦКА-МАСТА́ЦКІ КЛУБ «ПАГО́НЯ» ў Таронта, грамадска-культурная арг-цыя бел. эмігрантаў. Засн. ў студз. 1967 ініцыятыўнай групай беларусаў у г. Таронта (Канада). Членамі клуба з’яўляюцца эмігранты-суайчыннікі, а таксама прадстаўнікі Аўстраліі, Бельгіі, Вялікабрытаніі, ЗША, Канады, Францыі. Мэта — пашырэнне бел. культуры сярод сародзічаў, прадстаўнікоў інш. нацыянальнасцяў. Пры фін. падтрымцы клуба выходзяць кнігі на бел. і англ. мовах, пласцінкі з бел. песнямі і музыкай, выкананы насценныя гербы, нагрудныя значкі з выявай «Пагоні». Выдае бібліягр. каталогі, арганізуе выстаўкі.
А.С.Ляднёва.
т. 2, с. 438
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
member [ˈmembə] n.
1. член, ся́бра (клуба, групы, арганізацыі);
club/union/party members чле́ны клу́ба/прафсаю́за/па́ртыі;
UN member states/countries краі́ны − чле́ны ААН;
a full member паўнапра́ўны член
2. прадстаўні́к (групы людзей, жывёл);
The lion is a member of the cat family. Леў – прадстаўнік сям’і каціных;
a member of staff супрацо́ўнік (фірмы, кампаніі і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
membership [ˈmembəʃɪp] n.
1. чле́нства;
I must renew my membership of the tennis club. Я павінен узнавіць членства ў тэнісным клубе;
a membership card чле́нская ка́ртка
2. усе́ чле́ны (клуба, арганізацыі і да т.п.);
How did the membership vote? Як прагаласавалі члены клуба/партыі?
3. ко́лькасць чле́наў;
What is the membership of your organisation? Колькі членаў у вашай арганізацыі?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прымеркава́ць, ‑мяркую, ‑мяркуеш, ‑мяркуе; зак.
1. што. Прыстасаваць да чаго‑н. (у часе, тэрміне). Прымеркаваць выданне кнігі да юбілею. Прымеркаваць адкрыццё клуба да свята.
2. Прыйсці ў патрэбны момант; трапіць у час. Прымеркаваў к самаму абеду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)