маёмны, ‑ая, ‑ае.

Заможны, багаты. Маёмны клас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галату́рыі, ‑ый.

Клас беспазваночных жывёл тыпу ігласкурых.

[Гр. holothurion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарко́давыя, ‑ых.

Клас беспазваночных жывёл тыпу прасцейшых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцыфо́ідныя, ‑ых.

Клас марскіх жывёл тыпу кішачнаполасцевых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

род³, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Граматычны клас слоў, які характарызуецца пэўнымі склонавымі канчаткамі і асаблівасцямі дапасавання.

Назоўнікі мужчынскага, жаночага і ніякага роду.

|| прым. ро́давы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

language laboratory [ˈlæŋgwɪdʒləˌbɒrətri] n. клас/лабарато́рыя тэхні́чных сро́дкаў навуча́ння мо́ве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кла́сы ’дзіцячая гульня’ (ТСБМ, Бяльк.). Гл. клас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

навічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. Чалавек, які ўпершыню з’явіўся дзе-н.

У клас прыйшлі два навічкі.

2. Той, хто ўпершыню пачаў займацца якой-н. справай.

Н. у ваеннай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vertebrate​1 [ˈvɜ:tɪbrət] n. biol. пазвано́чны;

the vertebrates пазвано́чныя (клас жывёл)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

класс​II клас, род. кла́са м.;

рабо́чий класс рабо́чы клас;

антагонисти́ческие кла́ссы антаганісты́чныя кла́сы;

дру́жественные кла́ссы рабо́чих и колхо́зного крестья́нства дружалю́бныя кла́сы рабо́чых і калга́снага сяля́нства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)