анемі́чны
(ад анемія)
1) які мае дачыненне да анеміі; малакроўны;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
анемі́чны
(ад анемія)
1) які мае дачыненне да анеміі; малакроўны;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
decrepit
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ча́хлы, ‑ая, ‑ае.
1. Які дрэнна, слаба расце (пра расліны); вялы, чэзлы.
2. Хваравіты,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fragile
1) ло́мкі, кро́хкі
2) даліка́тны;
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gebréchlich
1) кро́хкі
2) сла́бы,
3) дра́хлы, ляда́шчы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
хли́пкий
1. (непрочный, некрепкий)
2. (слабый, хилый)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нядо́шлы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Скны́га ‘дакучліва хныкаючы, плачучы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
weakly
сла́ба, нямо́цна, кво́ла
2.слабы́,
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)