ляда́чы, ляда́шчы

1. (кволы, хілы) kränklich, schwächlich; schlecht, úntauglich;

2. (стары, струхлелы) alt; verfáult, mürbe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

до́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Здохлы, мёртвы (пра жывёлу, насякомых). Дохлы кот. Дохлая мыш.

2. перан. Разм. Хілы, кволы, хваравіты. Справіў ён [Набілкін] сабе палатняны шацёр, .. сеў на сваю дохлую кабылку і паехаў у свет. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

decrepit

[dɪˈkrepɪt]

adj.

кво́лы, хі́лы, няду́жы (ад ста́расьці); разва́лены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ча́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Які дрэнна, слаба расце (пра расліны); вялы, чэзлы. Вецер парывіста і нечакана павярнуўся з усходу, узвіхрыў слупы пылу, прынёс са стэпу горкі пах дыму, затрос чахлыя кусты акацый. Хомчанка.

2. Хваравіты, кволы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fragile

[ˈfrædʒəl]

adj.

1) ло́мкі, кро́хкі

2) даліка́тны; кво́лы, слабы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gebréchlich

a

1) кро́хкі

2) сла́бы, кво́лы

3) дра́хлы, ляда́шчы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хли́пкий

1. (непрочный, некрепкий) прост. хі́сткі;

2. (слабый, хилый) перен., прост. сла́бы́, кво́лы; (о человеке — ещё) недалу́жны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нядо́шлы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Слабы, кволы. Народ у маёнтку быў дробны, нядошлы. Колас. Кандрат Назарэўскі ўжо ніяк не памятаў бацькаўскага нядошлага каня і разгатай сахі. Чорны. // Які дрэнна расце; чахлы. Брыдуць [людзі] па рыхлай дарозе, паміж нядошлага зарасніку. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скны́га ‘дакучліва хныкаючы, плачучы’ (Пан. дыс.), скныгата́, скныго́цце ‘кволы, слабы чалавек’, скны́гаць ‘дакучліва хныкаць, пішчаць’ (там жа). Магчыма, ад кныкаць ‘перажываць’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

weakly

[ˈwi:kli]

1.

adv.

сла́ба, нямо́цна, кво́ла

2.

adj.

слабы́, кво́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)