прапаце́лы, ‑ая, ‑ае.

Насычаны потам. Прапацелая кашуля. □ Верабей сядзеў за сталом у той жа прапацелай кубанцы і нешта пісаў. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зефі́р, ‑у, м.

1. Паэт. Цёплы, лёгкі ветрык.

2. Баваўняная тканіна для бялізны. Кашуля з зефіру.

3. Сорт лёгкай фруктовай пасцілы.

[Ад грэч. zephyros — заходні вецер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАТЭРЖАКЕ́ТНАЯ ПЕЧ

(англ. water-jacket літар. вадзяная кашуля),

шахтавая плавільная печ, сценкі якой складзены з пустацелых метал. скрынак (кесонаў), што ахалоджваюцца вадой. Выкарыстоўваецца ў металургіі (пры вытв-сці свінцу, медзі, нікелю, волава).

т. 4, с. 39

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

апа́ш

1. сущ. апа́ш, -ша м.;

2. прил. апа́ш нескл.;

руба́шка апа́ш кашу́ля апа́ш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соро́чка саро́чка, -кі ж., кашу́ля, -лі ж.;

роди́ться в соро́чке шутл. нарадзі́цца ў кашу́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

те́льник м.

1. (нижняя рубашка) прост. ні́жняя кашу́ля;

2. уст. (нательный крест) наце́льны крыж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́ш

(фр. apache)

дэкласаваны элемент у Францыі, злодзей;

2) мужчынская кашуля з адкрытым каўняром.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

XL [ˌeksˈel] (скар. ад extra large) ве́льмі вялі́кі (пра памер);

an XL shirt кашу́ля са́мага вялі́кага паме́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вышыва́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вышываць. Падушка, вышываная гладдзю.

2. у знач. прым. Аздоблены вышыўкай; вышыты. Вышываны абрус. Вышываная кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футбо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спартыўная трыкатажная кашуля з адкладным каўняром. Новенькая зялёная футболка шчыльна аблягала.. шырокія плечы [юнака]. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)