кало́чак, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да калок; невялікі калок. Даніла адаткнуў калочак з дна каша, высыпаў у торбу рыбу. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куле́ш, ‑ляшу, м.

Рэдкая мучная каша з салам. Хутка каля бойкага, вясёлага агню ў пузатым чорным чыгуну булькатаў кулеш. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́нка ж кул разм (крупы) Wéizengrieß m -es; (каша) Gríeßbrei m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rice [raɪs] n.

1. bot. рыс

2. рыс (крупы);

a grain of rice зе́рне ры́су;

boiled rice ры́савая ка́ша

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГРУ́ЦА,

абтоўчаны ячмень, ячныя крупы, а таксама каша з ячных круп. Ячмень сушылі, таўклі ў ступе, паліваючы вадой, каб адстала шалупінне, потым ачышчалі веяннем (палалі). З груцы варылі кашу, суп, на каляды — куццю.

т. 5, с. 467

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Ну́дкі: нудная каша ’несалоджаная каша’ (Вешт.). Відаць, ад пуд ’моташнасць’ (гл.), параўн. укр. нудкий ’сумны; прыкры; моташны’ (< *nud‑ъkъ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Gérstengrütze

f -

1) цчныя кру́пы

2) цчная ка́ша

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

камы́, ‑оў; адз. няма.

Абл. Бульбяная каша. Неяк з лесу хлапчукі-пастушкі прынеслі блішчастую жалезную качалку, і Феня таўкла ёю бацьку камы. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарні́р

(фр. garnir = упрыгожваць)

дабаўка да мясных і рыбных страў (агародніна, каша і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гру́ца

(польск. gruca, ад ням. Grütze)

ячменныя крупы, а таксама каша з гэтых круп.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)