faithfully [ˈfeɪθfəli] adv.

1. ве́рна; добрасумле́нна

2. дакла́дна;

Yours faithfully BrE (у канцы ліста) з пава́гай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

злічы́цца, злічыцца; зак.

Аказацца злічаным; падлічыцца. Даходы ў канцы года злічацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастракры́лы, ‑ая, ‑ае.

З вострымі, вузкімі ў канцы крыламі. Вастракрылыя ластаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клі́чнік, ‑а, м.

Знак прыпынку (!), які ставіцца ў канцы клічнага сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыта́льнік, ‑а, м.

Знак прыпынку (?), які ставіцца ў канцы пытальнага сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параўнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; зак.

1. што. Зрабіць роўным, гладкім.

П. асфальт катком.

2. што. Зрабіць аднолькавым па даўжыні, вышыні і пад.

П. канцы вяроўкі.

3. перан., каго. Зрабіць аднолькавымі, падобнымі ў чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стачы́ць³, стачу́, сто́чыш, сто́чыць; сто́чаны; зак., што.

1. Злучыць швом.

С. дзве полкі.

2. Звязаўшы канцы, зрабіць даўжэйшым.

С. вяроўку.

3. Змацаваць зваркай (спец.).

С. трубы.

|| незак. сто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сто́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

туды́, прысл.

У той бок, у тое месца; проціл. сюды.

Калі ты паедзеш т.?

◊

Ні туды ні сюды (разм.) — ні ў той, ні ў другі бок; ні з месца.

Туды і назад — у абодва канцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ураўнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што.

Зрабіць роўным, аднолькавым.

У. канцы вяроўкі.

У. каго-н. у правах з кім-н.

|| незак. ураўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. ураўно́ўванне, -я, н.

|| наз. ураўнава́нне, -я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

халадзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца халодным, халаднейшым.

У канцы лета раніцы халадзеюць.

Рукі халадзеюць.

2. перан. Адчуваць холад ад моцнага хвалявання, страху і пад.

Кроў халадзее ў жылах.

|| зак. пахаладзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)