сча́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. счаліць.

2. Канат або жэрдка, якія ўжываюцца для счальвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трос, ‑а, м.

Канат з пянькі або са стальнога дроту. Чалавек шэсць грузчыкаў завіхаліся на платформах, мацавалі станкі сталёвымі тросамі. Асіпенка.

[Гал. tros.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Reep

n -s, -e марск. лі́на, кана́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

powróz, ~ozu

powr|óz

м. канат; вяроўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cuma

ж. прычал; вяроўка (канат) для прычальвання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

страві́ць I сов. (посевы, корм) страви́ть, потрави́ть

страві́ць II сов. (о пищеварении) перевари́ть

страві́ць III сов., мор., спец. страви́ть;

с. кана́т — страви́ть кана́т;

с. па́ру — страви́ть пар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штэрт

(гал. staart = хвост, кароткі канат)

мар. тонкі кароткі канец троса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cable​1 [ˈkeɪbl] n.

1. кана́т, трос

2. ка́бель

3. тэлегра́ма;

send smb./receive a cable пасыла́ць каму́-н./атры́мліваць тэлегра́му

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

смо́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад смаліць ​1.

2. у знач. прым. Апрацаваны смалой, насычаны ёй. Смоленая бочка. Смоленая лодка. Смолены канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сла́бо нареч.

1. в разн. знач. сла́ба;

сла́бо уда́рить сла́ба ўда́рыць;

статья́ напи́сана сла́бо арты́кул напі́саны сла́ба;

2. (не туго, не плотно, просторно) сла́бка;

кана́т сла́бо натя́нут кана́т сла́бка наця́гнуты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)