Ríege

f -, -n спарт. аддзяле́нне, кама́нда, гру́па, се́кцыя; кама́нда гімна́стаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дубль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Паўторная здымка эпізоду ў фільме.

Зняць тры дублі.

2. У спорце: другая, дубліруючая каманда спартыўнага калектыву, якая служыць рэзервам для асноўнага саставу (разм.).

Д. выйграў з лікам 3:1.

|| прым. ду́блевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

huzia !

узяць!; бяры! (каманда сабаку)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

victorious [vɪkˈtɔ:riəs] adj. (in) перамагано́сны, перамо́жны;

a victorious team кама́нда-перамо́жца;

come out victorious перамагчы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

varsity

[ˈvɑ:rsəti]

n., pl. -ties, informal

унівэрсытэ́цкая спарто́вая кама́нда

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crew [kru:] n.

1. экіпа́ж (судна, самалёта і да т.п.)

2. кама́нда;

a racing crew кама́нда па веслава́нні

3. брыга́да, арце́ль рабо́чых

4. infml хе́ўра; ша́йка; хаўру́с, кампа́нія;

a disreputable/noisy crew непрысто́йная/шу́мная кампа́нія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

баскетбо́л, ‑а, м.

Камандная спартыўная гульня, пры якой кожная каманда імкнецца закінуць рукамі мяч у падвешаны на слупе кошык (кольца з сеткай) праціўніка.

[Англ. basket-ball.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубль, ‑я, м.

Разм.

1. Другая, дубліруючая каманда спартыўнага калектыву, якая служыць рэзервам для асноўнай каманды.

2. Адзін з дублетных кадраў пры кіназдымцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтса́йдар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спартсмен або спартыўная каманда, што займаюць у спаборніцтве адно з апошніх месц і не маюць шанцаў на перамогу.

2. перан. Той, хто адстае ад іншых у якой-н. справе ці сферы дзейнасці.

|| прым. аўтса́йдарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фавары́т, -а, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, каму спрыяе высокапастаўленая асоба, улюбёнец уплывовай асобы.

2. У спорце: конь, коннік ці каманда, якія маюць найбольшыя шансы на першынство.

|| ж. фавары́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фавары́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)