Verbum

валы́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Духавы народны музычны інструмент, зроблены з некалькіх трубак, устаўленых у скураны мяшок.

су́ччын, -а.

Які належыць сучцы, зроблены для сучкі.

Суччына будка.

◊

Суччын сын — нягоднік, ужыв. як лаянкавы выраз, часцей у форме зваротка.

частако́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Агароджа, плот, зроблены з часта ўбітых калкоў, а не са штыкецін.

|| прым. частако́лавы, -ая, -ае.

разны́, -а́я, -о́е.

1. гл. рэзаць.

2. Зроблены разьбой (у 1 знач.).

Разныя ўпрыгожанні.

3. Упрыгожаны разьбой (у 2 знач.).

Разныя аканіцы.

тапо́рны, -ая, -ае.

1. гл. тапор.

2. перан. Грубы, нязграбны, як тапаром зроблены.

Тапорная мэбля.

|| наз. тапо́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

тыня́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Павець, сцены якой зроблены з галінак, пераплеценых вакол гарызантальных або вертыкальных жэрдак.

эскі́зны, -ая, -ае.

1. гл. эскіз.

2. перан. Папярэдні, неканчатковы, зроблены ў агульных рысах.

Паказаць падзеі эскізна (прысл.).

|| наз. эскі́знасць, -і, ж.