хі́тры, -ая, -ае.

1. Вынаходлівы, умелы, дасціпны.

2. Выкрутлівы, які дзейнічае скрытна, не яўна.

Х. хлопец.

3. Які выражае дасціпнасць, спрыт, умельства.

Х. погляд.

Хітрая ўсмешка.

4. Разлічаны на ўвядзенне каго-н. у зман.

Хітрая палітыка.

5. Зроблены з умельствам, выдумкай, сакрэтам.

Х. механізм.

|| наз. хі́трасць, -і, ж. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

omamić

зак.

1. увесці ў зман, падмануць;

2. спакусіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mystification

[,mɪstɪfɪˈkeɪʃən]

n.

наўмы́снае ўвядзе́ньне ў зман, містыфіка́цыя f.; ашало́мленасьць, зьбянтэ́жанасьць, зага́дкавасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абману́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Схлусіць, наўмысна сказаць каму-н. няпраўду.

2. Увесці ў зман непраўдзівымі адносінамі, ашукаць.

А. пакупніка.

3. Не апраўдаць чыіх-н. спадзяванняў; не выканаць дадзеных абяцанняў, падвесці, падмануць, спакусіць.

Абяцаў быць і абмануў.

|| незак. абма́нваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абма́н, -у, м. і абма́нванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Мы́дліць 1 ’намыльваць’, ’мыліць’ (ашм., Сцяшк. Сл.; лід., Сл. ПЗБ). З польск. mydlić ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 92).

◎ *Мы́дліць 2, кобр. мьідлыты ’ацірацца з мэтай што-небудзь украсці’ (Нар. лекс.). З польск. mydlić ’уводзіць у зман, ашукваць, абдурваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

delude

[dɪˈlu:d]

v.t.

уво́дзіць у зман, ашу́кваць

to delude oneself — ашу́кваць сябе́, це́шыць (надзе́яй, ду́мкай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

misinform

[,mɪsɪnˈfɔrm]

1.

v.

памылко́ва або́ фальшы́ва інфармава́ць

2.

v.i.

уво́дзіць у зман памылко́вай інфарма́цыяй

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mislead

[,mɪsˈli:d]

v.t. -led, -leading

1) уво́дзіць у зман

2) наво́дзіць на благо́е

3) ашу́кваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

містыфіка́цыя

(фр. mystification, ад гр. mystes = які ведае таінства + лац. facere = рабіць)

наўмыснае ўвядзенне каго-н. у зман (напр. жартоўная м).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

mystify

[ˈmɪstɪfaɪ]

v., -fied, -fying

1) ашаламля́ць, наўмы́сна ўво́дзіць у зман, містыфікава́ць

2) рабі́ць таямні́чым, зага́дкавым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)