malicious

[məˈlɪʃəs]

adj.

зло́сны; злы; зласьлі́вы (по́ўны варо́жасьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дамаві́к, ‑а, м.

У народных павер’ях — злы або добры дух, які жыве ў кожным доме. [Ігналя] напамінаў калматага дамавіка, лесуна або вадзеніка, якіх калісьці малявалі ў казках. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашчэ́й, ‑я, м.

1. Міфічны персанаж усходнеславянскіх народных казак: кашчавы і злы стары, які валодае тайнай даўгавечнасці і незлічоным багаццем. Кашчэй бессмяротны.

2. Разм. Пра вельмі худога чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыступіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. да каго-чаго. Наблізіцца, падысці блізка; звярнуцца да каго-н.

    • Па балоцістым беразе не п. да ракі.
    • Сёння да яго не п., такі злы.

  2. да чаго. Тое, што і прыступіць (у 3 знач.).

|| незакончанае трыванне: прыступацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

knúrrig

a бурклі́вы

ein ~er Hund — злы саба́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

maliziös

a злы, зло́сны, зласлі́вы; яхі́дны; кава́рны, верало́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

scathing [ˈskeɪðɪŋ] adj. (about) з’е́длівы, злы; жо́рсткі;

a scathing look пага́рдлівы по́зірк;

a scathing remark з’е́длівая заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэ́ман

(гр. daimon = бажаство, дух)

злы дух, нячыстая сіла, д’ябал у хрысціянскай міфалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Патунко́вы ’злы, шкодны’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рысі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рысі, належыць ёй. Рысіныя сляды. Рысіная шкура. // Зроблены са шкуры, футра рысі. Рысіная шапка. // перан. Такі, як у рысі; востры, злы, пранізлівы (пра вочы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)