to amalgamate two competing companies — злучы́ць дзьве канкурэ́нтныя кампа́ніі
2) злуча́ць ірту́ць зь і́ншым мэта́лам
2.
adj.
спалу́чаны, злу́чаны, зьлі́ты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Лія́на ’павойная кустовая або дрэвавая расліна’ (ТСБМ). Запазычана з франц.liane ’тс’ (< lier ’вязаць, звязваць, злучаць’) праз рус. (Крукоўскі, Уплыў, 73) або праз польск. мову.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zestawiać
незак.
1. састаўляць, злучаць; збіраць; падбіраць;
3. супастаўляць; параўноўваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ашчапі́ць ’абхапіць рукамі’ (Янк. I, КСП), абшчапіць (Янк. I, жыт.; Арх. ГУ), ашчапіцца ’абхапіцца абедзвюма рукамі’ (КЭС, лаг.), абшчапіцца ’абняцца’ (Бяльк.). Да шчапаць, шчапляць ’злучаць, звязваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Сунажа́ць, суножа́ць ’світаць; цямнець’ (ТС). Няясна. Да *суно́зіць, параўн. суноза (гл.), г. зн. ’злучаць (ноч і дзень)’? Аб сумяшчэнні значэнняў ’світаць’ і ’цямнець’ параўн. сутонне, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Іглі́чыць ’змацоўваць з дапамогай ігліцы’ (ТСБМ), ’злучаць дошкі’ (Інстр. II); параўн. рус.смал.игли́чить ’рабіць што-н. з дошак пры дапамозе набіўных дошчачак’. Ад ігліца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
syndicate
1.[ˈsɪndɪkət]
n.
сындыка́т -у m.
2.[ˈsɪndɪkeɪt]
v.
злуча́ць (-ца) у сындыка́т
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
verkúppeln
vt
1) злуча́ць, счапля́ць (вагоны)
2) разм. сасва́таць, зво́днічаць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Нітава́ць ’злучаць, склёпваць’ (Нас., Др., Грыг.), ст.-бел.нитовати (1498 г.) ’тс’. Запазычанне з ням.nieten ’тс’ праз польскую мову, параўн. ст.-польск.nitować (Кюнэ, 81; Булыка, Лекс. запазыч., 93).