hrkommen

* vi (s)

1) прыхо́дзіць (сюды́)

komm her! — хадзі́ сюды́!

wo kommt er her? — адку́ль ён прыйшо́ў [прыбыў]?

2) (von D) пахо́дзіць (ад чаго-н.), здара́цца (ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

предше́ствовать несов. папярэ́днічаць; (быть перед чем) быць (перад чым); (происходить перед чем) адбыва́цца (перад чым); (случаться перед чем) здара́цца (перад чым);

э́тому вы́воду предше́ствовала серьёзная рабо́та гэ́тай высно́ве папярэ́днічала сур’ёзная рабо́та;

э́тому предше́ствовал ряд собы́тий пе́рад гэ́тым адбы́ўся (быў) рад (шэ́раг) падзе́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скок — дзеянне паводле дзеяслова скакаць (гл.) (ТСБМ, Нас., Ласт., Байк. і Некр.), дыял. таксама скік (гл.), скок, ско́кі ‘танцы’ (ТСБМ, Ласт., Гарэц., Касп., Сержп. Прымхі, Сл. ПЗБ), таксама і скакі, гл. Укр. скок, скік, рус. скок, бранск. ‘скокі, танцы’, ст.-рус. скокъ ‘скакун’, польск., в.-луж., н.-луж. skok, чэш., славац. skok ‘скок’, серб.-харв. ско̑к ‘скок; вадапад’, славен. skòk ‘скок’, балг. скок ‘скок; вадапад’, макед. скок ‘скок’. Прасл. *skokъ, якое мае паралелі ў літ. šókti ‘скакаць; танцаваць’, лат. sâkt ‘пачынаць’, ст.-в.-ням. giscëhanздарацца’ і інш.; гл. Фасмер, 3, 645 з літ-рай. Борысь (552) параўноўвае яшчэ з літ. kuokìnė ‘вячоркі са скокамі’ < kuokas (старое) ‘скок; скокі’, skúoc ‘гоп!’ і ўзводзіць да і.-е. *(s)kōk‑ ‘хутка рухацца ўгару’ ад і.-е. *kāk‑/ḱāk‑; гл. яшчэ БЕР (6, 766- 767), дзе мяркуецца пра і.-е. корань *(s)kek‑. Гл. скочыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

происходи́ть несов.

1. адбыва́цца; (случаться) здара́цца; (делаться) рабі́цца; (возникать) узніка́ць;

что тут происхо́дит? што тут ро́біцца (адбыва́ецца);

с ним что́-то происхо́дит з ім не́шта ро́біцца (адбыва́ецца);

2. (брать начало) браць пача́так, пахо́дзіць; (быть какого-л. происхождения) пахо́дзіць;

происходи́ть из рабо́чей семьи́ пахо́дзіць з рабо́чай сям’і́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

passeren

1.

vi (s) (D) здара́цца, адбыва́цца (з кім-н.)

es passert — здара́ецца, быва́е

2.

vt прахо́дзіць, праязджа́ць

inen Fluss ~ — перапра́віцца це́раз раку́

j-n, etw. ~ lssen* — прапуска́ць каго́-н., што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

himsuchen

аддз. vt

1) наве́дваць (каго-н.)

2) здара́цца (з кім-н.); напатка́ць (каго-н.); падвярга́цца (чаму-н.)

vom Schcksal himgesucht wrden — паспыта́ць зме́нлівасці лёсу

von Krnkheit schwer himgesucht wrden — ця́жка захварэ́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

widerfhren

* vi (s) (j-m) здара́цца, адбыва́цца (з кім-н.)

mir ist die hre ~ — мне вы́паў го́нар

j-m Gerchtigkeit ~ lssen* — дзе́йнічаць з кім-н. справядлі́ва

ihm ist ein nglück ~ — яго́ напатка́ла няшча́сце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zstoßen

*

1.

vt зачыня́ць (з трэскам)

2.vi (s)

1) (D) здара́цца (з кім-н.)

ein nglück ist ihm zgestoßen — з ім зда́рылася няшча́сце

2) (auf A) вайск. нане́сці удар (па чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

быва́ць

1. (наведваць) beschen vt, verkhren vi (у каго-н. bei D);

быва́ць у сябро́ў bei Frunden verkhren;

2. (знаходзіцца) sein* vi (s), sich befnden*;

3. (здарацца) vrkommen* vi (s); geschhen* vi (s), sich erignen;

быва́е, што… es kommt vor, dass…;

цу́даў не быва́е Wnder gibt es nicht;

чаго то́лькі не быва́е! was es nicht lles gibt!;

як ні ў чым не быва́ла als ob nichts geschhen [gewsen] wäre

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zachodzić

zachodz|ić

незак.

1. заходзіць;

~ić z boku (od tyłu) — заходзіць, падыходзіць збоку (ззаду);

2. заходзіць; наведваць;

3. czym пакрывацца; зацягвацца;

4. адбывацца; здарацца; узнікаць;

~ą wypadki — здараюцца аварыі;

~i pytanie — узнікае пытанне;

~i różnica — ёсць розніца;

nie ~i potrzeba — няма патрэбы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)