Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кашма́р, ‑у, м.
1. Цяжкі, жудасны сон; прывід, здань. [Кубэ] заснуў трывожным сном, часта прачынаўся. Лезлі недарэчныя сны, навальваліся цяжкімі кашмарамі.Лынькоў.А калі засыпаў, яго [каменданта] пачынаў душыць кашмар. У сне чамусьці выходзіла так, што не ён вешае і расстрэльвае людзей, а яго вешаюць і расстрэльваюць.Якімовіч.
2.перан.Разм. Што‑н. жахлівае, цяжкае, агіднае. Страшэнным кашмарам праплываюць перад ім карціны нядаўняга мінулага.Пятніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разм. Адвязацца, адчапіцца ад каго‑, чаго‑н.; хрысцячыся, пазбавіцца, паводле ўяўлення набожных людзей, ад нячыстай сілы. [Сымонка:] — Дзедка, чуеш: во — спявае! Ці ж не чуеш, дзедка? Вунь! — Гэта здань твая такая: Адхрысціся, хлопча, плюнь!Колас.//перан. Адкараскацца, адгаварыцца, адвязацца. Андрэй Руды хацеў забраць сваіх старых у мястэчка, але тыя адхрысціліся: — Ідзі ты ад нас, згінь!Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hobgoblin
[ˈhɑ:b,gɑ:blɪn]
n.
1) Myth. дамаві́к -а́m., кару́зьлік -а m.
2) нячы́сьцік -а m.
3) стра́шны пры́від, зданьf.; фанто́м -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mara
ж.
1.кніжн. мроя; мара; кроза;
senna mara — сон; мроя;
2. прывід; здань
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Spuk
m -s, -e
1) здань, пры́від
2) шум, гвалт
mach kéinen ~! — не мяша́й!, не шумі́!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
По́шасць, по́шусьць, по́шысьць, по́шэсць, по́шась ’хвароба, эпідэмія, зараза’, ’насланнё’, ’падзеж жывёлы’ (ТСБМ, Нас., Сцяшк. МГ, Гарэц., Чач., Клім., Яруш.; нараўл., лельч., Арх. ГУ; Шат., Касп.; ваўк., Сл. ПЗБ; Мат. Маг., ТС, Бяльк.), ’парша’ (іўеў., Сл. ПЗБ), по́шліна ’пошасць’ (віл., Сл. ПЗБ), по́шарсць ’пошасць’ (Бяльк.). Укр.по́шесть, по́шерсть, рус.пск.по́шесть, польск.posześć, каш.poszedło ’эпідэмія’, чэш.pošlý ’здохлы’, славен.pošȃst ’здань, пачвара, шкодныя насякомыя’, харв.кайк.pȍšāst ’эпідэмія, чума’, ’дух, здань’. Прасл.*pošьstь ад по- (*po‑) і *šьd‑ (> бел.ішо́ў у гл. хадзіць; стараж.-рус.пошестиѥ ’рух’, ’імкненне’) паводле семантычнай мадэлі ’рух’ > ’эпідэмія’, тыповай для назваў эпідэмій у славянскіх мовах, параўн. рус.дыял.пове́трие, поша́ва, поша́тка. У гэтай групе шырока прадстаўлены прыст. по- са значэннем пачатку дзеяння. Сюды ж по́шлінь ’пошасць’ (Юрч. СНЛ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ghost
[goʊst]
n.
1) зданьf., дух -а m.
2) цень -ю m.; лёгкі сьлед, намі́нак
the ghost of a smile — ледзь ба́чная ўсьме́шка
give up the ghost — скана́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vision
[ˈvɪʒən]
n.
1) зрок -у m., ба́чаньне n.
his vision is poor — у яго́ слабы́ зрок
2) прадба́чаньне n., прані́клівасьць f.
3) зда́ньf.
4) летуце́ньне n., ма́ра f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
З’я́ва ’падзея, факт’. Укр.зʼя́ва ’тс’, польск.zjawa ’здань’, рэдк. ’з’яўленне’, в.-луж.zjaw ’з’ява’, славац.zjav ’тс’. Параўн. ц.-слав.изъꙗвити ’з’явіцца’, ст.-рус.изъявити ’выявіць, паказаць’, ’аб’явіць’. Бяссуфіксны наз. ад дзеяслова зʼяўляцца — зʼявіцца (< jьz‑javiti sę). Значэнне замацавана ў бел. мове, верагодна, пад укр. уплывам у XX ст. У рус., польск. іншае афармленне таго ж кораня: явление, zjawiśko. Параўн. аб’ява. Гл. ява.