сексці́на, ‑ы, ж.

Спец. Від шасцірадковага верша, у якім чатыры радкі з перакрыжаванай рыфмоўкай і двухрадкоўе з сумежнай рыфмоўкай. Эй, з-за лесу ды з-за гор Сонца выплывае. Зашумі ты, цёмны бор, Пушча векавая. Пойдзем, пойдзем ваяваць, Долю, волю здабываць. Колас.

[З лац. sex — шэсць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шах-ма́х, выкл.

Ужываецца для абазначэння рашучага хуткага дзеяння. — Гатовай праўды захацелася? — прамовіў Галубовіч. — Не, брат, праўду трэба здабываць з боем. А гэта не так проста, як малююць балбатуны-анархісты: шах-мах — скінулі цара, і кожны сам сабе сіла і права. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здабыва́нне ср.

1. в разн. знач. добыва́ние, добы́ча ж.; получе́ние;

2. перен. приобрете́ние, обрете́ние; сниска́ние; стяжа́ние;

3. мат. извлече́ние;

1-3 см. здабыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

recapture

[,ri:ˈkæptʃər]

v.t.

1) здабыва́ць ізно́ў, лаві́ць ізно́ў, атры́мваць наза́д

2) Figur. перажыва́ць ізно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рабінзо́н

(англ. Robinson = імя героя рамана Д. Дэфо «Рабінзон Круза»)

чалавек, які жыве ў бязлюдным месцы і вымушаны сам здабываць усё неабходнае для жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

propitiate

[proʊˈpɪʃieɪt]

v.i.

1) ула́шчваць, задо́брываць

2) здабыва́ць для сябе́ ла́ску, прыхі́льнасьць

3) заміра́ць, прыміра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аграба́ць

1. ábräumen vt, (áb)léeren vt, alles éinsammeln [zusámmentragen*, zusámmenrechen] von [aus] (D);

2. перан. (здабываць) zusámmenscharren vt, (zusámmen)ráffen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рабінзо́н, ‑а, м.

Пра чалавека, вымушанага жыць у бязлюдным месцы і самому здабываць сабе ўсё неабходнае для жыцця. Палескія рабінзоны. □ Ноччу міма праплывалі параходы, на іх шпацыравалі вясёлыя людзі, а мы ляжалі, чатыры рабінзоны, на сваім бязлюдным востраве і разумелі, што ніякай карысці нам ад гэтых параходаў няма. Радкевіч.

[Ад імя галоўнага героя рамана Д. Дэфо «Рабінзон Круза».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábbauen

1.

vt

1) паніжа́ць (цэны)

2) скарача́ць (штаты)

3) здабыва́ць (вугаль)

4) разбіра́ць; зно́сіць

5) здабыва́ць (выкапні), распрацо́ўваць (радовішча)

2.

vi слабе́ць, здава́ць (пра здароўе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кармі́цца, кармлю́ся, ко́рмішся, ко́рміцца; незак.

1. Есці, атрымліваць корм; насычацца.

Коні кормяцца на лугах.

2. чым і без дап. Мець за сродак для пражыцця; харчавацца.

Чапля корміцца рыбай.

К. сваёй працай.

3. чым, з чаго, на што. Здабываць сродкі для існавання, пражыцця.

К. паляваннем.

|| зак. пакармі́цца, -кармлю́ся, -ко́рмішся, -ко́рміцца (да 1 знач.) і пракармі́цца, -кармлю́ся, -ко́рмішся, -ко́рміцца (да 3 знач.); наз. прако́рм, -у, м. (да 3 знач.) і пракармле́нне, -я, н. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)