намо́рзаць

‘смаркаючы, забрудзіць што-небудзь; паўцягваць соплі ў нос’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намо́рзаю намо́рзаем
2-я ас. намо́рзаеш намо́рзаеце
3-я ас. намо́рзае намо́рзаюць
Прошлы час
м. намо́рзаў намо́рзалі
ж. намо́рзала
н. намо́рзала
Загадны лад
2-я ас. намо́рзай намо́рзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час намо́рзаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перабэ́сціць

‘палаяць, зганьбіць усіх, многіх; забрудзіць, сапсаваць усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перабэ́шчу перабэ́сцім
2-я ас. перабэ́сціш перабэ́сціце
3-я ас. перабэ́сціць перабэ́сцяць
Прошлы час
м. перабэ́сціў перабэ́сцілі
ж. перабэ́сціла
н. перабэ́сціла
Загадны лад
2-я ас. перабэ́сці перабэ́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час перабэ́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ухлю́паць

‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь, запырскаць граззю’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ухлю́паю ухлю́паем
2-я ас. ухлю́паеш ухлю́паеце
3-я ас. ухлю́пае ухлю́паюць
Прошлы час
м. ухлю́паў ухлю́палі
ж. ухлю́пала
н. ухлю́пала
Загадны лад
2-я ас. ухлю́пай ухлю́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час ухлю́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абмазаць што‑н. чым‑н., забрудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забру́дніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Тое, што і забрудзіць. Забрудніць касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Зрабіць нячыстым, паганым; забрудзіць. Запаганіць двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацухмо́ліць, ‑ло, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Забрудзіць, запэцкаць што‑н. Зацухмоліць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пацкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забрудзіць, вымазаць. Выпацкаць паліто, твар, рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

besúdeln

vt

1) запля́каць, забру́дзіць

2) знява́жыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

занасі́ць, зно́шваць (забрудзіць, абшарпаць) ábtragen* vt, ábnutzen vt, ábnützen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)