сучасны, зусім нядаўні, напр.жывёльны і раслінны свет у процілегласць выкапнёваму, фасільнаму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фізіягра́фія
(ад фізія- + -графія)
навука, якая вывучае зямную паверхню, яе клімат, раслінны і жывёльны свет, фізічная геаграфія.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
планкто́н, ‑у, м.
Спец. Сукупнасць найдрабнейшых раслінных і жывёльных арганізмаў, якія жывуць у морах, рэках, азёрах і перамяшчаюцца пераважна сілай цячэння вады. — На станцыі вывучаюцца рыбы і птушкі, вадзяныя расліны, планктон — жывёльны свет тоўшчы вады.В. Вольскі.У моры нават ёсць кіты, якія харчуюцца толькі планктонам.Карпюк.
[Ад грэч. planktós — блукаючы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гавя́джыдыял. ’жывёльны, для жывёлы’ (БРС), гавя́жы (Сцяшк.). Рус.говя́жий, чэш.hovězí, славац.hovādzi, в.-луж.howjazy, н.-луж.gowjezy, ст.-слав.говѧждь, балг.гове́жди, серб.-харв.го̀веђи, славен.govéji. Прасл.*govędjь ’гавяжы’, прыметнік на ‑i̯o ад *govędo ’жывёла’ (гл.). Прынамсі, праславянскім з’яўляецца словаўтваральны тып. Параўн. Бернекер, 338; Траўтман, 94.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
brute
[bru:t]1.
n.
1) жывёліна f.
2) неачэ́саны, лю́ты чалаве́к
2.
adj.
1) брута́льны; жывёльны
2) неачэ́саны; лю́ты; юрлі́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ *Пра́ла, прало ’жывёльны могільнік’ (ТС). Дэрыват ад праць (гл.) з суф. -до. Адносна суфіксацыі гл. Сцяцко, Словаўтв., 49. Утварэнне, якое фармальна узыходзіць да *рьгасіІо, параўн. укр.прало ’месца на рацэ, дзе мыюць бялізну’. Магчыма, першаснае значэнне — ’месца, дзе забівалі хворую скаціну’. Семантыка дзеяслова перыць (гл.), праць ’біць, калаціць’ яскрава выступае ў чэш., сті&гц. praćka ’бойка’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вышэ́йшы, ‑ая, ‑ае.
1.Выш. ст.дапрым. высокі (у 1–3 знач.).
2. Галоўны, кіруючы. Вышэйшы суд. Вышэйшыя органы ўлады.
3. Самы высокі па ступені развіцця. Вышэйшы жывёльны свет. Вышэйшыя грыбы. Вышэйшая нервовая дзейнасць.
4. Наступны за сярэднім (у сістэме асветы). Вышэйшая адукацыя. Вышэйшая навучальная ўстанова.
•••
Вышэйшая ступень параўнаннягл. ступень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палеантало́гія
(ад палеа- + гр. on, onthos = істота + -логія)
комплекс біялагічных навук, якія вывучаюць раслінны і жывёльны свет мінулых геалагічных эпох (параўн.неанталогія).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
żywiołowy
żywiołow|y
стыхійны; жывёльны;
~a siła przyrody — стыхійная сіла прыроды;
~e instynkty — жывёльныя інстынкты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гермафрады́т
(гр. Hermaphroditos = імя сына Гермеса і Афрадыты, зрошчанага па волі старажытнагрэчаскіх багоў з німфай Салмакідай)
арганізм, часцей жывёльны, які мае прыкметы абодвух полаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)