я́дзерны Kern-; nukleár;
я́дзернае па́ліва Kérntreibstoff m -(e)s, -e;
я́дзерная фі́зіка Kérnphysik f -;
я́дзерная эне́ргія Kérnenergie f -;
я́дзерны снара́д вайск. Granáte mit Kérnladung;
я́дзерная збро́я вайск. Kérnwaffe f -, -n, nukleáre Wáffe;
выпрабава́нні я́дзернай збро́і Kérnwaffenversuche pl, Atómtests pl;
дагаво́р аб нераспаўсю́джванні я́дзернай збро́і паліт. дып. Atómwaffensperrvertrag m -(e)s, -träge, Nichtverbréitungsvertrag m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
па́мятны
1. dénkwürdig;
па́мятнае здарэ́нне ein dénkwürdiges Er¦éignis;
па́мятнае ме́сца Gedénkstätte f -, -n;
2. (што служыць для напаміну) Denk-;
па́мятны меда́ль Gedénkmünze f -, -n, Er¦ínnerungsmedaille [-´daljə] f -, -n (zu D);
па́мятны падару́нак Er¦ínnerungsgabe f -, -n, Er¦ínnerungsstück n -(e)s, -e;
па́мятная до́шка Gedénktafel f -, -n;
па́мятная запі́ска дып. Dénkschrift f -, -en, Memorándum n -s, -den і -da
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разры́ў
1. Riss m -es, -e; мед. Ruptúr f -, -en;
2. (сувязей, адносін) Bruch m -(e)s, Brüche, Ábbruch m;
разры́ў дыпламаты́чных адно́сін дып. Ábbruch der diplomátischen Bezíehungen;
3. тэх. Zerréißen n -s, Bréchen n -s;
4. (бомбы) вайск. Explosión f -, -en, Zerspríngen n -s;
5. (неадпаведнасць) Spánne f -, -n; Diskrepánz f -, -en; Zwíespalt m -(e)s, -e;
разры́ў памі́ж цэ́намі Préisspanne f;
разры́ў сэ́рца разм. Hérzschlag m -(e)s, -schläge
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
часо́ва прысл., часо́вы zéitweilig, zéitbedingt; vor übergehend, vórläufig (непастаянны); stéllvertretend, interimístisch (пра асоб, якія займаюць пасады); provisórisch [-vi-] (аб урадзе, мерапрыемствах);
часо́вая з’я́ва Zéiterschéinung;
часо́вая непрацаздо́льнасць zéitweilige Árbeitsunfähigkeit;
часо́выя за́хады provisórische Máßnahmen, Nótbehelf m -(e)s, -e;
часо́вы мост Nótbrücke f -, -n;
часо́вы ўрад provisórische [vórläufige] Regíerung;
часо́вы рабо́тнік Áushilfskraft f -, -kräfte;
часо́вы стан Provisórium [-vi-] n -s, -ri¦en;
часо́вы выкана́ўца абавя́зкаў зага́дчыка stéllvertretender Léiter, Léiter im Amt;
часо́вы паве́раны ў спра́вах дып. vórläufiger Geschäftsführer; Geschäftsträger ad ínterim
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
уступа́ць, уступі́цьII
1. (уваходзіць) éinrücken vi (s), éinziehen* vi (s); éinmarschieren* vi (s) (пра войскі);
2. (у арганізацыю) (in A) éintreten* vi (s), etw. (D) béitreten* vi (s);
уступа́ць у па́ртыю éiner Partéi béitreten;
3. (распачынаць якое-н дзеянне) eröffnen vt, begínnen* vt, ántreten* vt;
уступа́ць у шлюб юрыд. in den Éhestand treten*
уступа́ць у перамо́вы дып., тс. перан. Verhándlungen eröffnen; Unterhándlungen ánknüpfen; in Unterhándlungen treten*;
уступа́ць у бі́тву вайск. den Kampf eröffnen
4. муз. éinsetzen vi, éinfallen* vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Nóte
f -, -n
1) адзна́ка, бал
j-m éine gúte ~ gében* — ста́віць каму́-н. до́брую адзна́ку
2) заўва́га, адзна́ка
etw. mit éiner ~ verséhen* — зрабі́ць адзна́ку на чым-н.
3) банкно́т, купю́ра
4) дып. но́та
~n áustauschen — абме́ньвацца но́тамі
5) но́та (у розн. знач.)
etw. in ~n sétzen — піса́ць му́зыку на што-н., пакла́сці што-н. на му́зыку
nach ~n spíelen — ігра́ць па но́тах
wie nach ~n — як па но́тах
6) перан. тон, адце́нне
éine ándere ~ ánschlagen* — перамяні́ць тон
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пагадне́нне
1. (згода) Überéinkunft f -, -künfte, Überéinkommen n -s, -, Éinverständnis n -ses, -se; Ábmachung f -, -en (змова);
пагадне́нне адбыло́ся das Überéinkommen kam zu Stánde [zustánde];
прыйсці́ да пагадне́ння з кім-н. sich mit j-m verständigen, mit j-m überéinkommen* аддз.;
паво́дле ўзае́мнага пагадне́ння nach béiderseitigem Éinverständnis;
паво́дле пагадне́ння veréinbarungsgemäß;
2. (дамова) Ábkommen n -s, -;
двухбако́вае пагадне́нне bilateráles [zwéiseitiges] Ábkommen;
ура́давае пагадне́нне Regíerungsabkommen n, Ábkommen auf Regíerungsebene;
тае́мнае пагадне́нне Gehéimabkommen n -s, -;
шматбако́вае пагадне́нне multilateráles Ábkommen;
удзе́льнікі пагадне́ння Vertrágsparteien pl;
3. (прымірэнне) Versöhnung f -;
джэнтльме́нскае пагадне́нне дып. Gentleman’s Agreement [´dʒɛntlmənz ə´gri:mənt] n -, -, pl -, -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
узро́вень м. Niveau [-´vo:] n -s, -s (тс. перан.); Ébene f -, -n, Stand m -es, -stände;
жыццёвы ўзро́вень Lébensstandard m -(e)s, -s;
узро́вень вытво́рчых сіл эк. Entwícklungsstand der Produktívkräfte;
ні́зкі ўзро́вень Tíefstand m;
высо́кага ўзро́ўню niveauvoll [-´vo:];
узро́вень вады́ Wásserstand m;
над узро́ўнем мо́ра геагр. über dem Méeresspiegel;
на высо́кім тэхні́чным узро́ўні téchnisch hóchstehend, auf hóhem téchnischem Niveau;
на недастатко́ва высо́кім узро́ўні niveaulos [-´vo:-];
на ўзро́ўні auf gléicher Höhe (з чым-н. mit D);
стаць на ўзро́вень з кім-н. sich auf j-s Niveau erhében*;
быць на ўзро́ўні перан. den gestéllten Fórderungen entspréchen*;
канта́кты на найвышэ́йшым узро́ўні Kontákte auf höchster Ébene;
сустрэ́ча на найвышэ́йшым узро́ўні паліт., дып., тс. перан. Gípfelkonferenz f -, -en;
ве́сці перамо́вы на ўзро́ўні міні́страў паліт. auf Minísterebene verhándeln
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дагаво́р м.
1. Vertrág m -(e)s, -träge; Pakt m -(e)s -e; Ábkommen n -s, - (пагадненне);
мі́рны дагаво́р Fríedensvertrag m;
гандлёвы дагаво́р Hándelsvertrag m, Hándelsabkommen n;
крэды́тны дагаво́р Kredítvertrag m;
дагаво́р страхава́ння Versícherungs ver trag m;
рызыко́вы [алеато́рны] дагаво́р Aleatórvertrag m;
міжнаро́дны дагаво́р völkerrechtlicher Vertrág;
двухбако́вы дагаво́р zwéiseiti ger [bilateráler] Vertrág;
шматбако́вы дагаво́р méhr seiti ger [múltilateraler] Vertrág;
дагаво́р аб ненапа́дзе Nícht an griffs pakt m;
саю́зны дагаво́р Bündnisvertrag m;
дагаво́р аб забаро́не выпрабава́нняў я́дзернай збро́і Téststoppabkommen n, Ábkommen über die Éinstellung der Kérnwaffenversuche;
дагаво́р аб дру́жбе і ўзае́мнай дапамо́зе Freúndschafts- und Béistandspakt m;
заключы́ць дагаво́р éinen Vertrág (áb)schlíeßen*;
пару́шыць дагаво́р éinen Ver trág verlétzen; vertrágsbrüchig wérden;
скасава́ць дагаво́р éinen Ver trág kündigen;
краі́на, яка́я падпіса́ла дагаво́р дып. Vertrágs staat m -(e)s, -en, Signatárstaat m, Signatármacht [zignɑ´tɑ:r-] f -, -mächte
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)