Дубі́на. Гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дубі́на. Гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
камлі́сты, ‑ая, ‑ае.
З тоўстым камлём.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
oak
дубо́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абхва́т, -у,
1. Даўжыня па акружнасці, роўная адлегласці паміж распасцёртымі рукамі, якімі ахопліваецца што
2. Таўшчыня чаго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
памары́ць I
1. (всё, многое) помори́ть;
2. (нек-рое время) помори́ть, потоми́ть
памары́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
omszały
абымшэлы; імшалы;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rozłożysty
разложысты, раскідзісты;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Дубе́ц ’дубец’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
eternal
1) ве́чны; вячы́сты (
2) адве́чны, спрадве́чны (бало́ты)
3) нязьме́нны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дуб'е́
1. Дубовы лес (
2. Магутныя, вялікія дубы (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)