стэрэаты́п

(ад гр. stereos — прасторавы + typos = адбітак)

1) палігр. металічная пласціна, на якой дакладна перадаецца друкарскі набор і якая служыць для друкавання шматтыражных выданняў;

2) перан. нязменны ўзор, шаблон (напр. дзейнічаць па стэрэатыпу).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

баскерві́ль

(англ. baskerville, ад J. Baskerville = прозвішча англ. друкара 18 ст.)

друкарскі шрыфт выразнага малюнку, які выкарыстоўваецца пераважна для кніжнага набору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бо́ргес

(ням. Borgis, ад фр. bourgeois)

друкарскі шрыфт, сярэдні паміж корпусам і петытам, кегель яго роўны 9 пунктам (каля 3,38 мм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыяме́нт

(с.-лац. diamentum, ад гр. adamas, -antos)

1) тое, што і брыльянт; 2) друкарскі шрыфт, кегель якога роўны 4 пунктам (каля 1,5 мм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

або́рка ​1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Невялікая вяроўка; шпагаціна. Перавязаць што-небудзь аборкай. □ Пяньку яна [Аўгінка] хацела здаць нарыхтоўшчыкам, але перадумала — у сваёй гаспадарцы таксама аборкі патрэбны. Чыгрынаў.

або́рка ​2, ‑і, ДМ ‑рцы; Р м. ‑рак; ж.

1. Спец. Друкарскі набор укарочанымі радкамі вакол якога‑н. малюнка, табліцы і пад. Тэкст у аборку.

2. Нашытая палоска матэрыі. // часцей мн. (або́ркі, ‑рак). Тое, што і брыжы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

antique

[ænˈti:k]

1.

adj.

1) старасьве́цкі

an antique chair — старасьве́цкае крэ́сла

an antique shop — антыква́рыят -у m.

2) старажы́тны, анты́чны

2.

n.

1) старасьве́цкая або́ анты́чная рэч

2) анты́чны стыль

3) анты́ква f. (друка́рскі стыль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стано́к м тэх Wérkzeugmaschine f -, -n; Wérkbank f -, -bänke;

тка́цкі стано́к Wébstuhl;

лесапі́льны стано́к Hólzsägebank f;

друка́рскі стано́к Drúckerpresse f -, -n;

свідрава́льны стано́к Bóhrmaschine f;

така́рны стано́к Dréhmaschine f (для метала); Dréchselbank f (для дрэва)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

значо́к, ‑чка, м.

1. Металічная пласцінка прамавугольнай, круглай або іншай формы з пэўным адбіткам, якую носяць на грудзях як знак прыналежнасці да той ці іншай арганізацыі, катэгорыі людзей, у памяць аб якой‑н. падзеі і інш. Камсамольскі значок. Універсітэце значок.

2. Фігура, чарцёж, малюнак з умоўным значэннем. Друкарскі значок. // Умоўная паметка. — Чакай, — затрымаў .. [Сяргея] Юрка. — Калі з хутара хто-небудзь пойдзе, я таксама пайду ўслед. Па дарозе буду чарціць палкай рымскія пяцёркі. Па гэтых значках і шукайце мяне. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэх, ‑а, м.

1. Уст. У сярэднія вякі ў Заходняй Еўропе — гарадская арганізацыя рамеснікаў адной прафесіі. Да нашых часоў дайшлі статуты цэхаў металістаў, краўцоў, шаўцоў, муляраў. «Полымя».

2. Асноўнае вытворчае падраздзяленне прамысловага прадпрыемства. Друкарскі цэх. Кацельны цэх. □ На заводзе закрылі ўсе цэхі, дзе вырабляліся электрапрыборы для ўжытку. Шамякін. Павіншавалі мы яго І па-ранейшаму, папросту. Калегі цэха аднаго, Дзялілі радасць, боль і роздум. Гілевіч. // Памяшканне, дзе размяшчаецца такое падраздзяленне. Для ўліку расходу электраэнергіі ў цэхах устаноўлены лічыльнікі. «Звязда».

[Ням. Zeche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

press​1 [pres] n.

1. (часта the press, the Press) друк, прэса;

local/national/foreign press мясцо́вая/нацыяна́льная/заме́жная прэ́са;

the freedom of the Press/press freedom свабо́да дру́ку;

be in the press быць у дру́ку

2. друка́рскі стано́к

3. друка́рня, выдаве́цтва;

Oxford University Press выдаве́цтва О́ксфар дскага ўніверсітэ́та

4. ціскані́на, таўкатня́

5. прасава́нне;

give smth. a press вы́прасаваць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)