вало́ссе, ‑я, н., зб.

1. Шэрсць, волас жывёлы. Хлапчанё сядзела на мураўцы каля прызбы сваёй хаты і старанна разблытвала доўгае конскае валоссе. Кулакоўскі.

2. Разм. Валасы. На няголеным твары.. [Піліпоўскага] выбівалася рыжаватае валоссе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгале́цце, ‑я, н.

Доўгае жыццё. — А сто пяцьдзесят тысяч пладовых дрэў — гэта выдатна.. На здароўе людзям, на іх даўгалецце. Паслядовіч. [Вецер] кудлаціў .. выбеленыя даўгалеццем валасы і шкуматаў газету, якую трымаў Міканор у руках. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цаўё, ‑я, н.

1. Пярэдняя частка ложа стралковай зброі, на якую ўкладваецца ствол.

2. Доўгая тонкая частка чаго‑н., звычайна дзяржання. У рыдлёўцы доўгае цаўё, і Юрку ў яме з ёй цесна... Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стыха́р

(гр. sticharion)

доўгае, звычайна парчовае, адзенне з шырокімі рукавамі, якое надзявае праваслаўнае духавенства ў час набажэнства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Est vita misero longa, felici brevis

Для няшчаснага жыццё доўгае, для шчасліўца ‒ кароткае.

Для несчастного жизнь долгая, для счастливца ‒ короткая.

бел. Шчасліваму і ў сне шчасце сніцца. Радасць кароткая, як ноч у сенакос, гора доўгае, як дзень у Пятроўкі. На адну каплю мёду, а на дзве ‒ смуроду.

рус. Счастливые часов не наблюдают.

фр. Les gens heureux ne voient pas le temps passer (Счастливые не видят, как проходит время).

англ. Happiness takes no account of time (Счастье не замечает времени).

нем. Dem Glücklichen schlägt keine Stunde (Счастливые часов не замечают).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

persistence

[pərˈsɪstəns]

n.

1) упа́ртасьць, насто́йлівасьць, насты́рлівасьць f.

2) до́ўгае трыва́ньне, праця́гласьць

the persistence of a cough — праця́гласьць ка́шлю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

powłóczysty

powłóczyst|y

доўгі;

szata ~a кніжн. доўгае адзенне;

spojrzenie ~e — погляд з павалокай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ма́нтыядоўгае шырокае адзенне ў выглядзе плашча’ (ТСБМ). З рус. мантия, якое з с.-грэч. μαντίον (Лёхін, 423).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БЯРВЕ́НКА,

рака ў Беларусі, у Гродзенскім р-не, левы прыток Пыранкі (бас. Нёмана). Даўж. 25 км. Пл. вадазбору 110 км². Пачынаецца з воз. Доўгае. На ўсім працягу каналізаваная.

т. 3, с. 407

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сута́на

(фр. soutane, ад іт. sottana = спадніца)

верхняе доўгае адзенне цёмнага колеру, якое каталіцкае духавенства носіць па-за службай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)