прыда́ча, -ы, ж.

Тое, што прыдадзена, прыбаўка.

Даць што-н. у прыдачу.

Абмен з прыдачай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чос, -у, м.

У выразе: даць (задаць) чосу (разм.) — прабраць каго-н. за што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

храпа́к, ‑а, м.

У выразе: даць (задаць) храпака гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чос, ‑у, м.

У выразе: даць (задаць) чосу гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

all-clear [ˌɔ:lˈklɪə] n. the all-clear адбо́й; сігна́л адбо́ю; дазво́л;

give the all-clear даць адбо́й; даць дазво́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адгу́л, -лу м. отгу́л;

даць а. — дать отгу́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажыві́ць, -жыўлю́, -жы́віш, -жы́віць; -жы́ўлены; зак., што.

Залячыць, даць зажыць (ране).

|| незак. зажыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́раніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Даць магчымасць скаціцца, упасці (пра слязу).

Колькі слёз выраніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разжы́так, -тку, м. (разм.).

У выразе: на разжытак — для таго, каб даць магчымасць разжыцца, наладзіць жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

препода́ть сов., книжн. (дать) даць; (подать) пада́ць;

препода́ть кому́-л. сове́т даць (пада́ць) каму́-не́будзь пара́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)