delicate [ˈdelɪkət] adj.

1. вы́танчаны, даліка́тны;

a delicate complexion даліка́тная ску́ра (пра твар)

2. то́нкі, даліка́тны;

a delicate perfume то́нкі пах духо́ў;

a delicate shade of pink бледна-ружо́вае адце́нне

3. сла́бы, кво́лы;

a delicate child кво́лае дзіця́;

delicate health сла́бае здаро́ўе

4. даліка́тны;

a delicate question даліка́тнае пыта́нне

5. склада́ны, майстэ́рскі;

a delicate operation склада́ная апера́цыя;

delicate workmanship то́нкае майстэ́рства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Субты́льны ’кволы, слабы’, ’далікатны, тонкі’ (ТСБМ), субтэ́льны ’зграбны’, сюды ж, відаць, субтына́е ’танец аднаго чалавека’ (Сцяшк. Сл.), ст.-бел. субтелный ’тонкі, празрысты’ (1596 г.). Запазычана праз польск. subtelny, subtylny ’тонкі, крохкі, далікатны’ з заходнееўрапейскіх моў, параўн. франц. subtil, ням. subtil, што да лац. subtīlus ’тонкі, пяшчотны’ (першапачаткова ’тонкатканы’ — *sub‑texlis, параўн. тэкстыль, гл.). Сучасная літаратурная форма, відаць, з рускай. Гл. Фасмер, 3, 793; ЕСУМ, 5, 464; Булыка, Лекс. запазыч., 196.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лептаменінгі́т

(ад гр. leptos = далікатны + менінгіт)

запаленне мяккай мазгавой абалонкі, адна з форм менінгіту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

delikát

a

1) даліка́тны

2) элега́нтны, згра́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zártbesaitet, zart besáitet

a даліка́тны, чу́лы, ура́злівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Ладзга́н ’пра малое дзіця, якое соваецца, лазіць куды не трэба’ (зэльв., Сцяц.). Балтызм, параўн. літ. lazgus ’гаваркі, ветлівы, далікатны’, lazgełi ’моцна гаварыць’, ’віцца, развівацца’ (Лаўчутэ, Балтызмы, П7).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

diaphanous

[daɪˈæfənəs]

adj.

1) празры́сты, які́ прасьве́чваецца

2) даліка́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

анёльскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да анёла (у 1 знач.).

2. перан. Разм. Вельмі лагодны, пяшчотны, далікатны. Анёльскі голас. Анёльскае аблічча. □ Тавар беластоцкі, каторы пагорш, Ён [гандляр] з ласкай анёльскай збывае за грош. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

konziliánt

a

1) пасрэ́дніцкі, прыміра́льны

2) ве́тлівы, даліка́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verwöhnt

a

1) спе́шчаны, зба́лаваны

2) вы́танчаны, даліка́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)