Надзелены моцным, зычным голасам. Галасісты салавей. □ Недзе далёка-далёка спявалі галасістыя дзяўчаты.Стаховіч.// Звонкі, гучны. Галасісты баян. □ Набірае сілы песня, і нечы юначы тэнар ужо імкне ўгору, вядзе яе, звонкую, галасістую.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wide3[waɪd]adv.
1. шыро́ка; ца́лкам;
Open the window wide, please! Адчыні акно насцеж, калі ласка!
2.далёка;
wide apart на вялі́кай адле́гласці адзі́н ад аднаго́;
wide of the truthдалёка ад пра́ўды
♦
with wide open eyes здзі́ўлена, са здзіўле́ннем
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
widely[ˈwaɪdli]adv.
1. шыро́ка;
widely known шырокавядо́мы;
He travelled widely. Ён шмат ездзіў.
2.далёка, на вялі́кай адле́гласці; з вялі́кімі праме́жкамі;
widely scattered раскі́даныя далёка адзі́н ад аднаго́
3. зна́чна, мо́цна;
differ widely рэ́зка разыхо́дзіцца (у поглядах, думках і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
трасу́чы, ‑ая, ‑ае.
Які моцна трасе, трасецца. У трасучым кузаве далёка не праедзеш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наво́ддаль.
1.прысл. На некаторай адлегласці; не вельмі далёка.
Н. стаяла каплічка.
2.прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры назве прадмета, асобы, месца ці прасторавай мяжы, на пэўнай аддегласці ад якіх адбываецца дзеянне, рух або размяшчаецца хто-, што-н.
Млын стаяў н. вёскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
daleko
1.далёка;
jak daleko do ... — ? ці далёка да...?;
jak daleko (jest) do dworca? — ці далёка да вакзала?;
mam daleko do szkoły — мне далёка да школы;
rzeczy zaszły za daleko — справа зайшла надзвычай далёка;
2. (у спалучэнні з прыслоўем або прыметнікам) значна;
daleko więcej — значна больш;
daleko lepiej — значна лепш
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
скалі́сты, ‑ая, ‑ае.
З мноствам скал; падобны на скалы. Горы цягнуліся далёка-далёка, як хапала вока. Голыя, скалістыя, пахмурыя.Шыцік.На скалістых выступах стракацелі рознакаляровыя хусткі, кашулі, плацці.Савіцкі.// Трывалы, як скала. Золата ў нетрах залегла скалістых.Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зры́нуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Нечакана, з шумам упасці, зваліцца. Адплыў [Стась] далёка-далёка ад вогненнага берага, і там на яго зрынулася вялізная, з дом, хваля.Сабаленка.//перан. Зваліцца, абрушыцца на каго‑н. (пра гора, няшчасце). Гора зрынулася на чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зляце́ць, злячу́, зляці́ш, зляці́ць; зляці́; зак.
1. Летучы, спусціцца.
Верабей зляцеў з куста.
2. Упасці зверху (разм.).
З. з ганка.
Паперы зляцелі са стала.
3. Узляцеўшы, пакінуць якое-н. месца, вылецець куды-н.далёка.
Птушкі некуды зляцелі.
Прыказка зляцела з вуснаў (перан.).
|| незак.злята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)